Thaichristians.net

ประวัติความเป็นมาคริสต์มาสแท้
เรียบเรียงโดย  อาจารย์เรวัฒน์  เทพจักร์
ศิษยาภิบาลคริสตจักรศิโยนกรุงเทพ Pastor : Zion of Bangkok Church

จุดเริ่มต้นของคริสต์มาสแท้
.........หากจะกล่าวถึงต้นตอและปฐมเหตุของคริสต์มาส  ความหมายแท้เห็นทีจะต้องย้อนกลับไปดูที่มาแรกๆของประวัติศาสตร์นี้   ตามหลักฐานจากพระคัมภีร์โบราณของชาวยิวบันทึกไว้ว่า     พระเจ้าพระเยโฮวาห์ทรงสร้างสรรพสิ่งและจักรวาล แกแลคซี่นี้ใน 6 วัน และวันที่7 ทรงพักจากการงาน   และทรงกำชับให้มนุษย์คู่แรกคืออาดัมและเอวาให้รักษากฎเกณฑ์ และดูแลสรรพสิ่ง  โดยให้สรรพสิ่งทั้งปวงอยู่ใต้อาณัติมนุษย์   แต่ต่อมามนุษย์ก็ไม่เชื่อฟังพระเจ้าและหันไปเชื่อฟังซาตานที่มาล่อลวง    จนในที่สุดมนุษย์ต้องถูกลงโทษขับไล่ออกจากสวนเอเดน  และทำงานตรากตรำด้วยเหงื่ออาบหน้า   และต้องตายกลายเป็นผงธุลีเพราะมนุษย์มาจากดินต้องกลับไปเป็นดิน   ส่วนจิตวิญญาณก็จะต้องรอการพิพากษาโทษจากพระเจ้า    

.........หลังจากที่มนุษย์คู่แรกทำบาปและตกอยู่ใต้อำนาจของซาตาน และสำนึกว่าตนเปลือยกายน่าอายจัง   พระเจ้าเมตตาจึงทรงตัดเสื้อผ้าหนังสัตว์ให้ปกปิดกายมนุษย์คู่แรก   และกล่าวว่าสาปแช่งงูร้ายว่าจะต้องกินผงคลีดินและเดินด้วยท้องตลอดไป และพระเจ้าจะให้พงศ์พันธุ์ของหญิงนี้ทำให้หัวซาตานแหลก ปฐมกาล3:14-24  (คำพยากรณ์เล็งถึงพระเยซูจะทรงปราบซาตาน)        ส่วนผู้หญิงจะต้องทรมานนักเมื่อตั้งครรภ์และคลอดบุตร        ส่วนผู้ชายจะต้องทำงานอาบเหงื่อท่วมกาย  
นับตั้งแต่นั้นมามนุษย์ก็ออกจากสวนเอเดนต่อสู้ดิ้นรน  และมีลูกหลานเต็มแผ่นดินโลก  และเริ่มมีการเข่นฆ่า การทะเลาะขัดแย้ง และกระทำทารุณต่อกัน     มนุษย์ยิ่งเดินห่างไกลไปจากพระเจ้าก็ยิ่งทำบาปและไม่มีที่พึ่งพิง   มนุษย์คิดถึงพระเจ้าพยายามเสาะแสวงหาทางออกของชีวิตที่จะหลุดพ้นโดยตั้งศาสนาขึ้นมา  แต่มนุษย์ก็ยังจ่มลงในบาปยิ่งขึ้น  มีการทำผิดประเวณี ดูปฐมกาล 6:5      จนพระคัมภีร์กล่าวไว้พระเจ้าเสียใจที่ได้สร้างมนุษย์ขึ้นมา   และในความคิดมีแต่บาปชั่วสิ้น   จึงที่มีพระดำริไว้ว่าจะทรงเยียวยารักษา   แก้ไขปัญหาความบาปชั่วในจิตวิญญาณมนุษย์  เพื่อให้ทุกคนที่ยอมจำนนและเชื่อฟัง หันกลับมาหาพระเจ้า  จะได้รับชีวิตอมตะนิรันดรในสวรรค์อีกครั้ง    

คำพยากรณ์ก่อนการประสูติของพระเยซู
.........ต่อมาก่อนคริสตศักราช หรือราว กคศ. 700 ปี   ในพระคัมภีร์หนังสือ อิสยาห์9:6-7  พระเจ้าทรงตรัสสัญญาไว้กับชาวยิวคือชนชาติอิสราเอลว่า     วันหนึ่งพระเจ้าจะทรงประทานเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อมาเป็นที่ปรึกษามหัศจรรย์  มาเป็นองค์สันติราช มาเป็นพระบิดานิรันดร  มาเพื่อปกครองมนุษย์  และนำสันติสุขสันติภาพถาวรมาสู่โลก และตามหลักฐานในพระคัมภีร์หนังสือมีคาห์ 6:2    กล่าวพยากรณ์ว่าพระเจ้าได้เลือกเอาหมู่บ้านชื่อ  เบธเลเฮ็ม เป็นสถานที่ประสูติเจ้านายผู้หนึ่งจะเกิดมา  และพระองค์จะทำหน้าที่เสมือนผู้เลี้ยงแกะที่ดี

.........พระคัมภีร์ลูกา 1:26  ต่อมาพระเจ้าทรงใช้เทวทูตหรือทูตสวรรค์กาเบรียลลงมาแจ้งข่าวแก่หญิงพรหมจารีคนหนึ่งชื่อว่า มารีย์ ซึ่งเธอได้มีคู่หมั้นไว้กับชายคนหนึ่งคนธัมมะชื่อโยเชฟเป็นคนในเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ดาวิด    แต่เขายังไม่เคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อน  ทูตองค์นั้นได้แจ้งว่า พระเจ้าทรงโปรดปรานหรือสวรรค์โปรดเธอ      มารีย์จะตั้งครรภ์และจะคลอดบุตรชาย  จงตั้งชื่อนั้นว่า เยซู Jesus เพราะบุตรนั้นจะเป็นใหญ่ และเป็นองค์พระผู้ช่วยไถ่บาปของมวลมนุษย์  แรกๆเธอก็กังวลใจว่าจะถูกสังคมเกลียดชังและฆ่าให้ตาย และต้องโทษถึงตายตามกฎหมายสมัยนั้น     แต่เมื่อทูตองค์นั้นได้อธิบายว่าพระเจ้ามีอิทธิฤทธิ์กระทำทุกสิ่งใด  เธอก็ตัดสินใจยอมรับฐานะนั้น       และในขณะเดียวกันที่โยเชฟกำลังคิดกลุ้มใจในเรื่องนี้อยู่ว่าทำไมเหตุการณ์นี้จึงเกิดกับมารีย์คู่หมั้น    และกำลังคิดจะถอนหมั้นแบบลับๆ      ทูตของพระเจ้าก็ไปหาเขาและกล่าวว่าอย่ากลัวหรือรู้สึกหนักใจที่จะรับมารีย์มาเป็นภรรยาเลย      เพราะผู้ที่ปฏิสนธิในครรภ์ของเธอเป็นปาฏิหาริย์จากพระเจ้า  เธอจะประสูติบุตรชายและจงตั้งชื่อว่า เยซู Jesus เพราะท่านจะเกิดมาเพื่อช่วยชนชาติของท่านให้รอดพ้นขากบาปผิด และอ้างถึงพระคัมภีร์โบราณตอนหนึ่งใน อิสยาห์ 7:14     เมื่อโยเชฟเข้าใจพระดำริของพระเจ้าเช่นนั้นก็ยินยอมรับมารีย์มาเป็นภรรยา

.........ต่อมาในสมัยมหาจักรพรรดิซีซาร์ ออกัสตัสรับสั่งให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วแผ่นดิน   คีรินิอัสเจ้าเมือซีเรียก็รับพระราชโองการ  และคนทั้งปวงที่เป็นชาวยิวต้องกลับไปบ้านเกิดเมืองนอนของตนเพื่อทำทะเบียนราษฎร์  ตามคำของจักรพรรดิแห่งโรมัน   (ยุคโรมันเรืองอำนาจ)  ดูจาก ลูกา2:17      ในเวลานั้นผู้คนต่างก็เดินทางกลับภูมิลำเนาของตนเอง บ้างก็อาศัยหยุดงานเพื่อกลับไปพบญาติพี่น้องที่จากกันไปนาน   ถนนทุกสายเต็มไปด้วยผู้คนและไม่มีที่พักแรม เนื่องจากโรงแรมและสถานที่ต่างๆเต็มไปหมด   ในเวลานั้นเองมารีย์ซึ่งตั้งครรภ์ได้เก้าเดือนเต็มก็ถึงเวลาคลอดบุตรชาย   โดยได้คลอดที่โรงวัวคอกสัตว์ และนางก็เอาผ้าอ้อมพันทารกน้อยเยซูไว้   ( พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่แต่ทรงเลือกสถานที่ประสูติในรางหญ้าอันต่ำต้อย) บ่งบอกให้รู้ว่าพระเจ้ามิได้มาเกิดเพื่อรับการปรนนิบัติ  แต่มาเพื่อปรนนิบัติและช่วยมนุษย์คนบาปให้พ้นจากบาป  

.........ในแถบนั้นมีคนเลี้ยงแกะอยู่ในทุ่งนาที่เบธเลเฮ็มเฝ้าฝูงแกะในเวลากลางคืน และได้มีทูตมาแจ้งข่าวดีนี้แก่เขาว่า “พระสิริจงมีแด่พระเจ้าในที่สูงสุด  ส่วนแผ่นดินโลกสันติสุขจงมีท่ามกลางมนุษย์ทั้งปวง” และเมื่อทูตจากเขาไปพวกเขาต่างก็ไปเข้าเฝ้าพระกุมารน้อยตามคำบอกเล่าก็ได้เห็นเป็นจริง  ลูกา2:8-20    และพวกเขาต่างก็เข้าไปป่าวร้องให้คนคนรู้ด้วยความยินดี   
ในเวลาเดียวนั้นก็ได้มีนักดาราศาสตร์ หรือโหราจารย์มาจากทิศตะวันออก เดินทางติดตามดาวอันสุกใส ซึ่งบ่งบอกถึงว่าเป็นดาวประจำตัวของกษัตริย์ผู้ใหญ่ใหญ่จะเสด็จลงมาประสูติในเมืองเบธเลเฮ็มซึ่งตรงกับคำพยากรณ์ในไบเบิล   จนกระทั่งดาวดวงนั้นได้นำพวกเขามาหยุดถึงที่ประสูติของพระเยซู     พวกเขาต่างปีติยินดีนักเมื่อเห็นกับตา    จึงได้นำของมาถวายนมัสการประกอบด้วย  ทองคำ กำยาน มดยอบ  

.........ภายหลังที่พระเยซูประสติ โยเชฟและมารีย์ต่างก็พากันไปอาศัยอยู่ที่เมืองนาซาเร็ธ แคว้นสะมาเรีย  หลังจากที่พระเยซูทรงเจริญเติบโตขึ้น และได้เริ่มพระราชกิจเทศนาสั่งสอน  และอบรมสร้างสาวก 12 คนทั่วแว่นแคว้นต่างๆ   ทรงกระทำปาฏิหาริย์และสั่งสอนแตกต่างกับรับบีอาจารย์ในสมัยนั้น   เป็นคำสอนที่ให้ข้อคิดและเป็นถ้อยคำแห่งชีวิต   และนำการเปลี่ยนแปลงชีวิต     พระเยซูทรงเปิดเผยพระคัมภีร์โบราณของชาวยิวว่าแท้จริงก็เล็งถึงพระองค์เอง     และทรงอธิบายตรงไปตรงมา     และชี้นำให้คนหันหลังจากบาปของตนเอง   และเสาะแสวงหาพระเจ้าเที่ยงแท้    และทางกล่าวถึงพระองค์ว่าทรงถูกส่งมาจากสวรรค์ให้บังเกิดมาเพื่อช่วยไถ่ปวงประชา   และให้ผู้คนทั้งหลายสนใจจิตวิญญาณไม่ใช่พิธีรีตองหรือ  หรือขนบธรรมเนียมสืบสอดกันมาของศาสนา        จนกระทั่งผู้นำศาสนายิวคือฟาริสีและธรรมมาจารย์ได้ร่วมมือกันต่อต้านพระเยซู และสาวกอย่างรุนแรงโดยใส่ร้ายป้ายสีว่าพระเยซูจะก่อกบฏ และนำพาคนแข็งกระด้างต่อรัฐบาลโรม   และยืมอำนาจทหารมาทำการปราบปรามคำสอนของพระเยซู       ในที่สุดก็จับพระเยซูส่งให้ทางผู้ปกครองเมืองในเวลานั้นตัดสินประหารชีวิตโดยการตรึงที่บนไม้กางเขน (เป็นการลงโทษตามแบบโรมัน)       หลังจากที่พระองค์สิ้นพระชนม์แล้วเหล่าสาวกก็ขอพระศพนำมาบรรจุไว้ในอุโมงค์หิน  และในวันที่สามคือเช้ามืดวันอาทิตย์   พระเยซูทรงคืนชีพและทรงหนุนใจชูใจสาวกอยู่หลายวัน และทรงปรากฏต่อหน้าผู้คนกว่า 500คนในสมัยนั้น     จากนั้นก็กำชับสาวกให้ตั้งใจประกาศเผยแพร่ข่าวดีของพระเจ้านี้ต่อไป  และดูแลฝูงแกะของพระเจ้า  หมายถึงผู้คนที่ศรัทธาให้มั่นคงในความเชื่อ  เพื่อรอคอยวันหนึ่งพระเยซูจะเสด็จลงมาเพื่อรับผู้ที่เชื่อวางใจกลับไปอยู่ในสวรรค์    

.........นับตั้งแต่นั้นมาสาวกชื่อเปโตร และสาวกอื่นๆก็เริ่มตั้งต้นป่าวประกาศเผยแพร่ข่าวประเสริฐข่าวดีตามที่พระเยซูบัญชาอย่างไม่ย่อท้อ   แม้ในช่วงแรกๆจะถูกต่อต้านจากชาวยิว และศาสนายิวอย่างหนัก  มีผู้เชื่อหลายคนถูกรินรอนเสรีภาพและถูกจับเข่นฆ่า   ทรมานให้ต่อสู้กับสัตว์ร้าย     การติดตามพระเยซูในสมัยนั้นต้องหลบๆซ่อนๆ     แต่ต่อมาเปาโลที่อดีตต่อต้านผู้ที่เชื่อถือในพระเยซูและจับคนที่เชื่อเข้าคุกก็ได้กลับใจใหม่   ท่านหันกลับมาศรัทธาอย่างยิ่งในพระเยซู    ท่านเริ่มค้นหาความจริง     จนกระทั่งได้เริ่มป่าวประกาศสั่งสอน และกลายเป็นบุคคลที่ก่อตั้งคริสตจักรหรือโบสถ์ใหม่ๆมากที่สุดในสมัยนั้น   และนับจากนั้นมาเป็นต้นมาก็ได้มีคนเรียกกลุ่มที่เชื่อนี้ว่า  คริสเตียนเป็นครั้งแรก โดยมีหลักความเชื่อ และการปฏิบัติแยกออกมาจากศาสนายิวอย่างชัดเจน      ดูกิจการ 11:26   และยุคต่อๆก็กลายเป็นคริสตจักรแบบคาทอลิกมีการเผยแพร่ไปอย่างกว้างขวาง       ต่อมาได้มีการแยกตัวออกมาชื่อว่าโปรเตสเตนท์    ศาสนาคริสต์จึงกลายเป็น 2 นิกายใหญ่ๆ

คำว่าคริสต์มาส
คำว่า คริสต์มาส ภาษาอังกฤษเขียนว่า Christmas มาจากภาษาอังกฤษโบราณว่า Christes Maesse แปลว่า บูชามิสซาของพระคริสตเจ้า  ตามเอกสารโบราณในปี ค.ศ.1038    ต่อมาเปลี่ยนมาเป็นคำว่า Christmas        ส่วนในภาษาไทย " คริสต์มาส " ก็มีความหมาย เช่นกัน คำว่า "มาส" แปลว่า "เดือน"  คำว่า"มาส" คือ"ดวงจันทร์" ตีความในภาษาไทยได้ว่า  พระเยซูทรงเป็นความสว่างของโลก เหมือนดวงจันทร์ เป็นความสว่างในตอนกลางคืน   
แต่เดิมนั้นวันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันที่จักรพรรดิเอาเรเลียนแห่งโรมันกำหนดให้เป็นวันฉลองวันเกิดของสุริยเทพ กระทำกันมาตั้งแต่ปีค.ศ.274      โดยชาวโรมันซึ่งส่วนใหญ่จะฉลองของพระจักรพรรดิไปในตัวด้วย    เพราะจักรพรรดิก็เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ ที่ให้ความสว่างแก่ชีวิตมนุษย์ แต่ชาวคริสต์ที่อยู่ในจักรวรรดิโรมัน   รวมถึงชาวโรมันที่เปลี่ยนไปนับถือคริสต์อึดอัดใจที่จะฉลองวันเกิดของสุริยเทพ    จึงหันมาฉลองการบังเกิดของพระเยซูคริสต์แท้หลังจากที่ชาวคริสต์ถูกควบคุมเสรีภาพทางศาสนาตั้งแต่ปี ค.ศ.64-313        

.........แต่เมื่อจักรพรรดิคอนสแตนตินแห่งโรมมันได้กลับใจเปลี่ยนมารับนับถือคริสต์ศาสนา    จนถึงวันที่ 25 ธันวาคม ปีค.ศ.330  ชาวคริสเตียนจึงเริ่มฉลองคริสต์มาสอย่างเป็นทางการและเปิดเผย     และกล่าวคำอวยพรว่า Merry Christmas สุขสันต์วันคริสต์มาส คำว่า Merry ในภาษาอังกฤษโบราณ แปลว่า สันติสุขและความสงบทางใจ จึงเป็นคำที่ใช้อวยพรคนอื่นขอให้เขาได้รับสันติสุข และความสงบทางใจ เนื่องในโอกาสเทศกาลคริสต์มาส     ต่อมานิยมแต่งเพลงเฉลิมฉลองทั้งจังหวะช้าและจังหวะสนุกสนาน ส่วนใหญ่แต่งในยุคพระราชินีวิกตอเรียแห่งอังกฤษ (ค.ศ.1840-1900)  ปัจจุบันแพร่หลายไปทั่วโลก

สิ่งที่คริสเตียนจะทำในวันคริสต์มาสคือ
.........การร้องเพลงคริสต์มาสอวยพรตามบ้าน Caroling    การตกแต่งบ้านเรือนให้สวยงาม  และการให้ของขวัญที่มีค่าแก่คนที่รักและนับถือ  และออกไปมอบของขวัญแก่คนยากคนจน เด็กด้อยโอกาส   และลุกหลานก็พากันมาพบปะกันในครอบครัวที่บ้านอีกครั้ง   ทานอาหารร่วมกัน   และก็จะพากันไปนมัสการพระเจ้าที่คริสตจักร   เพื่อขอบคุณที่ทรงโปรดประทานพระเยซูมาประสูติ เพื่อสำแดงพระลักษณะพระเจ้าแท้ให้เห็นได้    และเสด็จมาบังเกิดในโลกนี้เพื่อตายไถ่บาปของมนุษย์ทุกคน    เพื่อนมัสการระลึกถึงพระเจ้าผู้ยอมสละฐานะราชาในสวรรค์มาบังเกิดในฐานะต่ำต้อย        พระเจ้าผู้ทรงเต็มด้วยความรัก ตามพระคัมภีร์ ยอห์น 3:16  “เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลก จนได้ทรงประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้น จะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร “ คริสต์มาสไม่ใช่ปีใหม่ของฝรั่ง หรือวันของซานต้าแต่อย่างใด    

.........ส่วน "ซานตาคลอส" หรือเซนต์นิโคลัสแห่งเมืองมีรา สมัยศตวรรษที่ 4 ได้รับการขนานนามให้เป็นซานตาคลอสคนแรก เพราะวันหนึ่งท่านปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้านของเด็กหญิงยากจนคนหนึ่งแล้วทิ้งถุงเงินลงไปทางปล่องไฟ บังเอิญถุงเงินหล่นไปทางถุงเท้าที่เด็กหญิงแขวนตากไว้ข้างเตาผิงพอดี   ซึ่งไม่ได้เป็นที่มาของคริสต์แต่อย่างใดเลย อาจจะพูดได้ว่าเขาเป็นเพียงคุณลง ( พลอย ) คือพลอยดังไปด้วยกับวันสำคัญของพระเยซู

ในช่วงคริสต์มาสคริสเตียนจะร้องเพลงที่มีการแต่งเพลงเพื่อร้องในช่วงคริสต์มาสในอดีต  ซึ่งมักแต่งโดยพระสงฆ์และฆราวาส  และร้องเป็นภาษาลาติน เพื่อระลึกถึงความรักของพระเจ้าราวปีค.ศ.1274   และยังใช้อยู่จนถึงปัจจุบัน เช่นเพลง Oh Come,  และเพลง Silent Night, Holy Night ซึ่งแต่งขึ้นราวศตวรรษที่ 19 ที่ประเทศเยอรมันและอังกฤษ

สีต่างๆที่นำมาใช้ในคริสต์มาส

สีแดง : เป็นสีที่แสดงถึงความตื่นเต้น สีเดือนธันวาคม สัญลักษณ์หมายถึงไฟ, เลือด การไถ่บาป
สีเขียว : เป็นสัญลักษณ์ของ ความหวังที่จะมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์  
สีขาว : คือสัญลักษณ์ทางศาสนา ความสว่าง, ความบริสุทธิ์, ความสุขและความรุ่งเรือง  สะเก็ดของหิมะ
สีทอง : เป็นสัญลักษณ์ของแสงอาทิตย์และความสว่างไสว

.........ในความเข้าใจของคริสเตียนนั้น วันคริสต์มาสถือเป็นวันสำคัญวันหนึ่ง  เจ้าของงานของวันคริสต์มาสที่แท้จริงนั่นก็คือ องค์พระเยซูคริสต์   เป็นวันที่พระเจ้าทรงรักมนุษย์โลก  และทรงกระทำให้คำพยากรณ์ต่างๆนั้นได้สำเร็จ   ทรงรักจนกระทั่งยอมเสียสละพระบุตรคือองค์พระเยซูคริสต์ เสด็จลงมาบังเกิดเพื่อคนบาปหนา  เพื่อจะแก้ไขปัญหาบาปของมนุษย์ตั้งแต่อดีตจนกระวันปัจจุบัน   และนี่แหละคือแก่นแท้และหัวใจของคริสต์มาสที่โลกกำลังเฉลิมฉลองกันอยู่

เรียบเรียงโดย  อาจารย์เรวัฒน์  เทพจักร์
ศิษยาภิบาลคริสตจักรศิโยนกรุงเทพ Pastor : Zion of Bangkok Church
ขอพระเจ้าอวยพระพร ต้องการรู้จักพระเจ้ามากกว่านี้ปรึกษา   โทร 087-3340769