gototopgototop
Get Adobe Flash player
Highlighter
การรอรับพระพร (Waiting Blessed) » การรอรับพระพร (Waiting Blessed) ศจ.พงศ์ศักดิ์ ปิ่นแก้ว pinkaewpongsak@gmail.com (mailto:pinkaewpongsak@gmail.com) การรอรับพระพรเพียงอย่างเดียวเป็นการเห็นแก่ตัว หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าขี้เกียจไม่ยอมทำอะไรได้แต่นั่งคอยให้ราชรถมาเกย ซึ่งเป็นการไม่ถวายเกียรติแด่พระเจ้าอย่างแน่นอนก็เหมือนกับการนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไปร้องขอ หรือหาสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาเป็นเครื่องเซ่นไหว้เพื่อรอคอยให้สิ่งที่ขอตอบสนองความต้องการในชีวิต หรือขอให้มั่งคั่งร่ำรวยมีบ้านหลังใหญ่ มีรถคันโตอะไรทำนองนั้น หรือแสวงหาโชคลาภ รอคอยโชคชะตาราศีว่าสักวันหนึ่งจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ พระเจ้าไม่ได้สอนไห้เรากระทำเช่นนั้น การที่จะได้รับพระพรต้องขึ้นอยู่กับการกระทำให้เป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ ถึงแม้ว่าพระเจ้าจะประทานพระคุณให้กับเราเปล่า ฟรีๆ ไม่ได้คิดมูลค่าก็จริง แต่ถ้าเราจะรับเอาพระพรก็ต้องแสวงหาน้ำพระทัยของพระองค์ ในข้อพระคัมภีร์ มธ.6:33”แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ให้” การที่เราจะได้รับสิ่งทั้งปวงนั้นจำเป็นที่เราจะต้องแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าก่อน คือการเข้ามามีสัมพันธภาพกับพระองค์เป็นการส่วนตัว ผูกพันด้วยรักอย่างลึกซึ้งเป็นเนื้อเดียวกัน เปรียบเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันนั่นเอง ในเมื่อเราเชื่อในพระองค์แล้วก็คิดว่าได้รับความรอดเบ็ดเสร็จโดยที่ไม่ต้องทำอะไรอีกแล้ว (ผิดครับ) ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม เคยเป็นอย่างไรก็เป็นเช่นนั้นความเชื่อที่ถูกต้องคือการประพฤติตาม และยอมรับการเปลี่ยนแปลง 2คร.6:1”ในเมื่อเราทำงานร่วมกับพระคริสต์แล้ว เราจึงวิงวอนท่านว่า ‘อย่าสักแต่รับพระคุณ’ ของพระเจ้าเท่านั้น” เพราะว่าถ้าความชอบธรรมเกิดจากธรรมบัญญัติแล้ว พระคริสต์ก็ทรงสิ้นพระชนม์โดยเปล่าประโยชน์ เพราะธรรมบัญญัติไม่สามารถช่วยให้เรารอดพ้นจากบาป มนุษยไม่สามารถกระทำตามธรรมบัญญัติได้เลย ยากเกินกว่ามนุษย์เดินดินธรรมดาอย่างเราๆ จะทำตามได้ ไม่มีเหตุผลเลยที่พระเยซูคริสต์จะเสด็จลงมาจากเบื้องบนเพื่อยอมตายบนไม้กางเขน ถ้าเรารอดโดยธรรมบัญญัติ กท.2:21”ข้าพเจ้า ไม่ได้กระทำให้พระคุณพระเจ้าเป็นโมฆะ เพราะว่าถ้าความชอบธรรมเกิดจากธรรมบัญญัติแล้ว พระคริสต์ก็ทรงสิ้นพระชนม์โดยเปล่าประโยชน์” ความเชื่อ คือการกระทำตามนั่นคือสิ่งที่พระเจ้าทรงตรัส เพราะว่าถ้าไม่กระทำตามเมื่อวันนั้นมาถึงมิใช่ทุกคนที่เรียกว่า “พระองค์เจ้าข้า” พระองค์เจ้าข้าจะได้เข้าไปในแผ่นดินสวรรค์ มธ.7:21”มิใช่ทุกคนที่เรียกว่า พระองค์เจ้าข้า พระองค์เจ้าข้าจะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัยพระบิดาของเรา ผู้ทรงสถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้”  เพราะฉะนั้น ความชอบธรรมที่เราหวัง คือพระเยซูคริสต์ของเราที่จะเสด็จกลับมา ถ้าเรามัวรอรับแต่พระพรที่เหมือนกับคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย คอยแต่แบมือขออย่างเดียวแล้วถ้าไม่มีใครให้ ชีวิตเราจะอยู่ได้อย่างไร เพราะไม่เคยช่วยเหลือตัวเอง ไม่เคยทำอะไรเองเหมือนเด็กที่เอาแต่แบมือขอตังค์พ่อแม่อะไรทำนองนั้นแหละครับ ถึงแม้ว่าพ่อแม่จะให้เพราะเราเป็นลูกก็ตาม แต่การให้นั้นเป็นด้วยความรักความผูกพัน เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่เราก็ได้ถูกสอนให้พึงตัวเองใช่ไหมครับ ต้องทำมาหากินเอง แต่ก่อนที่จะมาช่วยตัวเองได้ก็ถูกเลี้ยงดู อบรมสั่งสอนในสารพัดสิ่ง ในทุกเรื่อง พระเจ้าก็เช่นเดียวกันถึงแม้พระองค์จะเทพระพรลงมาให้เรา แต่พระองค์ก็ตรัสให้เรากระทำตามในสิ่งที่พระองค์ได้สอนเหมือนกัน แนวความคิดของการแยกตัวเองออกมาจากความชั่ว คือพื้นฐานในการมีสัมพันธภาพกับพระเจ้า พร้อมกับผู้คนของพระองค์สู่พระคัมภีร์ การแยกตัวผูกพัน คือ ปฏิเสธ และรับเอาสิ่งอื่นที่ดี แยกตัวเองดำเนินชีวิตออกมาจากบาป และจากทุกสิ่งที่ตรงกันข้ามกับพระเยซูคริสต์ เข้ามาสู่ความชอบธรรม และพระคำของพระเจ้า ต้องเข้ามาใกล้พระเจ้า ติดสนิท และเป็นความสนิทสนมด้วยการอุทิศตัว สรรเสริญและนมัสการ พร้อมกับการปรนนิบัติรับใช้พระองค์ด้วยใจกล้าหาญ ไม่มีข้อแม้ใดๆ เป็นการตอบสนองพระคุณที่ได้มีให้กับเรา การกระทำเช่นนี้จะเป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ ออกมาจากการถูกกักขังของความบาป 2คร.6:16-18”วิหารของพระเจ้าจะตกลงอะไรกับรูปเคารพได้ เพราะว่าเราเป็นวิหารของพระเจ้าผู้ทรงดำรงพระชนม์  ดังที่พระเจ้าตรัสไว้ว่า เราจะอยู่ในเขาทั้งหลายและจะดำเนินในหมู่พวกเขา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นชนชาติของเรา””พระเจ้าตรัสว่า เหตุฉะนั้น เจ้าจงออกจากหมู่พวกเขาเหล่านั้น และจงแยกตัวออกจากาเขาทั้งหลายอย่าแตะต้องสิ่งซึ่งไม่สะอาด แล้วเราจึงจะรับพวกเจ้าทั้งหลาย””เราจะเป็นดังบิดาของพวกเจ้า และพวกเจ้าจะเป็นบุตรชายบุตรหญิงของเรา พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพทั้งสิ้นได้ตรัสดังนั้น” ดังนั้น การแยกตัวเองออกมาจากความบาปจึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง ชีวิตที่จะดำเนินอยู่ในทางของพระเจ้าได้นั้นต้องยอมจำนนและดำเนินต่อไปซึ่งเป็นเกณฑ์พื้นฐานที่จำเป็นต่อประชากรของพระองค์ พวกเราต้องคาดหวังที่จะบริสุทธิ์ แตกต่างและแยกออกมาจากผู้คนเหล่านั้นทั้งสิ้น และเข้ามาสู่ภายใต้พระเจ้าด้วยตัวของเราเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ และต้องเกลียดบาปเหมือนกับที่พระองค์ทรงเกลียด การกระทำทั้งสิ้นเหล่านี้จะเป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ ซึ่งเป็นการยืนยันถึงการแยกตัวเองออกมาจากสิ่งชั่วร้ายที่กำลังระบาดไปทั่วทุกหัวระแหงของโลกใบนี้ ถึงแม้การยืนอยู่ตรงข้ามกับบาปจะเป็นเรื่องที่ยากมากก็ตาม แต่ก็จะเป็นที่รักยิ่งหรือที่เรียกว่าเป็นคนโปรด คุณเคยเป็นคนโปรดหรือไม่ครับ? การเป็นคนโปรดจะมีความสุขมาก เพราะร้องทูลขอสิ่งใดก็จะได้รับคำตอบ หรือจะได้รับพระพรนานาประการจากพระองค์ เราจะพบว่าทำไมพระเจ้าจึงให้นางมารีย์ตั้งครรภ์โดยเดชของพระวิญญาณ และคลอดบุตรชายที่มีชื่อว่า “เยซู” ล่ะครับ ก็เป็นเพราะว่านางเป็นคนโปรดนั่นเอง การที่ได้เป็นคนโปรดก็ว่านางได้ใช้เวลากับพระองค์อย่างสม่ำเสมอ ลก.1:28,30”ทูตสวรรค์เข้าบ้านมาถึงหญิงพรหมจารีนั้น แล้วว่า เธอ ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงโปรดปรานมากจงจำเริญเถิด พระเป็นเจ้าทรงสถิตอยู่กับเธอ””แล้วทูตสวรรค์จึงกล่าวแก่เธอว่า มารีย์เอ๋ยอย่ากลัวเลย เพราะเธอเป็นที่พระเจ้าทรงโปรดปรานแล้ว” เราจะพบถึงสองข้อด้วยกันที่พระเจ้าทรงใช้ทูตสวรรค์ “กาเบรียล” มากล่าวแก่นางว่า “เธอเป็นหญิงที่พระเจ้าทรงโปรดปราน” ขอบคุณพระเจ้าที่ได้สำแดงถึงความโปรดปรานแก่นาง ซึ่งนี่เองเป็นการยืนยันถึงพระพรที่ประชากรของพระองค์จะได้รับเช่นกัน เพียงแค่แยกตัวเองออกมาจากระบบของโลก ใช้เวลาอย่างสม่ำเสมอเหมือนกับนางมารีย์ด้วยกันครับ แล้วสิ่งที่รอคอยก็จะเกิดขึ้นกับชีวิตที่สัตย์ซื่อกับพระองค์ ทุกอย่างเป็นไปได้โดยพระเจ้า ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆ ท่าน ขอให้ปีใหม่ปีนี้เป็นปีแห่งพระพรนะครับ.... วันอังคารที่ 25 กุมภาพันธ์ 2014 เวลา 14:37 น.
พลังแห่งความปรารถนาที่ลึก (The Power Of A Deep Desire) » pinkaewpongsak@gmail.com (mailto:pinkaewpongsak@gmail.com)   พลังความปรารถนานี้ก็เพียงแค่เข้ามาพิจารณาความจริง  สิ่งนี้อาจจะปฏิวัติชีวิตของเราไปสู่สิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริง น้ำแห่งชีวิตก็จะเกิดขึ้นกับชีวิตไหลเทลงมาด้วยความเชื่อ และความศรัทธาด้วยผลแห่งการอธิษฐาน และพระพรทั้งหมดแห่งชัยชนะของเราด้วยจิตวิญญาณภายใน พระพรนี้จะเข้ามาเป็นส่วนตัวและสำหรับคริสตจักรที่อยู่รวมตัวกันเป็นกลุ่ม ข้าพเจ้า ไม่เชื่อว่าเราไม่เคยรู้ถึงพลังอันมหาศาลนี้ที่อยู่ในความปรารถนาลึกๆ ของเรา เราได้ยินมากมายเกี่ยวกับเรื่องการอธิษฐานของเราและพระคำแห่งความเชื่อ เมื่อเราได้จัดการกับความปรารถนาของเรา เราก็จะใส่สิ่งนี้เข้าไปก่อนเป็นอันดับแรก ความปรารถนาคือรากฐานของเราที่จะทำให้ภูเขาสามารถเคลื่อนที่ไปได้ด้วยความเชื่อ และเต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิตของการอธิษฐาน นี่คือเคล็ดลับของการฟื้นฟูจิตวิญญาณทั้งหมด ความปรารถนาคืออะไร? เรามักจะใช้คำนี้ไม่ค่อยจะถูกต้องสักเท่าไร เรามักจะใช้ถึงความปรารถนาของตัวเราเอง “ต้องการ” แต่ถึงอย่างไรความจุของความลึกแห่งความปรารถนาซึ่งมีเพียงเล็กน้อยก็ยากที่จะหยั่งถึง ความลึกความเข้มแข็งแห่งความปรารถนา คือการใช้ถ้อยคำในความจริงและลึกที่สุดในความรู้สึกแห่งความปรารถนาอันแรงกล้าในจิตใต้สำนึกที่ลึกที่สุดในแต่อย่างที่เราปรารถนา ความปรารถนานี้เป็นความรักที่แข็งแกร่ง สำหรับบางสิ่งบางอย่างที่ต้องการเป็นความบริสุทธิ์อย่างแรงกล้า “นิมิต” “แนวคิด” ที่จะกระตุ้นชีวิตของเรา และโชคชะตาถ้าเรายังไม่เคยรู้จักความจริงและความสำเร็จที่ชัดเจนจนกว่าพวกเขาจะมีไฟแห่งความรักความปรารถนานี้ภายในจิตใจของพวกเขา ความรู้ ความเข้าใจ และนิมิตที่ร่วมกัน มีข้อพระคัมภีร์อยู่สองเล่มที่น่าสนใจมาเปรียบเทียบ ข้อแรกอยู่ใน โฮเชยา 4:6 “ประชากรของเราถูกทำลายเพราะขาดความรู้ เพราะเจ้าปฏิเสธไม่รับความรู้ เราก็ปฏิเสธเจ้าไม่ให้รับเป็นปุโรหิตของเรา เพราะเจ้าหลงลืมพระบัญญัติแห่งพระเจ้าของเจ้า เราก็จะลืมพงศ์พันธุ์ของเจ้าเสียด้วย” ความรู้ของตัวเองไม่ได้นำมาซึ่งอำนาจ แต่การใช้ของพระองค์ คือ (ความเอาใจใส่) ความรู้เช่นนี้ก็จะสามารถเป็นไปได้ พระคัมภีร์เล่มที่สองอยู่ใน สภษ.29:18”ที่ใดๆ ที่ไม่มีการเผยธรรม ประชาชนก็ละทิ้งความยับยั้งชั่งใจเสีย แต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติจะเป็นสุข” นิมิต เป็นแสงสว่าง (การเผย) เราได้รับเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของพระเจ้าสำหรับชีวิตของเราในการรับใช้ มีอยู่สองสิ่งที่ได้สอนเรา คือประชากรขาดความรู้กำลังอยู่ในอันตรายของการถูกทำลาย และคนที่ไม่มีนิมิตก็จะพินาศ  การไม่มีนิมิตก็ไม่มีแรงผลักดันที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยความเชื่อ การก้าวก็จะช้าแต่แน่นอนก็จะสูญเสียผลประโยชน์ของพวกเขาเอง ผลประโยชน์ที่ลึกคือผลแห่งการร่วมกันในความรู้และนิมิต มันเป็นความรู้ที่ลุกเป็นไฟอยู่ในเรา ความรู้เป็นเหมือนกับเครื่องจักรแต่นิมิตได้ผลิตความแข็งแกร่งแห่งความปรารถนาที่จะเคลื่อนเครื่องจักรไปได้ด้วยพลังอันมหาศาล ความเชื่อที่แท้จริงจะมาสู่เราได้ก็คือ ความรู้แห่งพระคำ แต่ความรู้ในตัวมันเองก็ยังไม่พอขาดพลังขับเคลื่อน ความรู้ของเราแห่งพระคำของพระเจ้าจำต้องถูกสร้างขึ้นภายในตัวเราที่มีแรงปรารถนาอันแรงกล้าสำหรับการปฏิบัติตามพระวจนะ หลายคนเข้าใจถึงพระสัญญาของพระเจ้าแต่พวกเขาไม่เคยปฏิบัติตามพระสัญญาเหล่านั้น เพราะพวกเขาขาดความปรารถนาอันแรงกล้าต่อความต้องการที่แท้จริง ที่ลึกภายในก้นบึ้งแห่งหัวใจของเขาเอง ความปรารถนาของเราไม่ใช่เพียงแค่รู้ถึงพระสัญญาเพียงเท่านั้น แต่ต้องมั่นในทางความคิดด้วย กล่าวถึง และมีสันติสุขภายในด้วย การกระทำตามนั้นคือความเชื่อที่แท้จริง เป็นชนิดแห่งความเชื่อที่ได้ผลิตนิมิตให้เราติดตามด้วยไม่คาดสายตา  ดังนั้น ถ้าจะให้เกิดขึ้นได้ต้องเต็มไปความเชื่อชนิดนี้ที่แข็งแกร่งมั่นคง มก.11:24 “เหตุฉะนั้น เราบอกท่านทั้งหลายว่า ขณะเมื่อท่านจะอธิษฐานพระเจ้าขอสิ่งใด จงเชื่อว่าได้รับ และท่านจะได้รับสิ่งนั้น” ถ้ายังไม่ได้ขอให้เราขอก็จะได้ในสิ่งที่เราปรารถนา แต่ต้องเป็นการขอที่เต็มไปด้วยความเชื่ออันแรงกล้าอย่างลึกๆ ในจิตวิญญาณของเราด้วยความบริสุทธิ์ใจภายใต้จิตสำนึกที่ดี คิดดี ทำดี มีคุณธรรม จริยธรรมแห่งความดีงามที่ได้ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เริ่มแรก เพื่อเราจะได้รับนิมิตและคว้าเอาไว้ด้วยความมั่นใจ และก้าวตามนิมิตนั้น ความสำเร็จก็จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ขอให้เรายึดนิมิตเอาไว้ด้วยใจที่แน่วแน่ปราศจากความสงสัยในความคิด โดยยึดเอาพระสัญญาของพระเจ้าที่ได้มอบให้กับเราในพระวจนะที่เต็มไปด้วยฤทธิ์เดช เพราะว่า ถ้าประชากรขาดการเผยธรรม เขาเหล่านั้นก็ขาดความยับยั้งชั่งใจทำอะไรโดยขาดจิตสำนึกที่ดี การขาดจิตสำนึกที่ดีเพียงนิดเดียวความปรารถนาเหล่านั้นก็ขาดพลังของการที่จะได้รับคำตอบ หรือไปไม่ถึงความต้องการ “นิมิต” นั้นๆ อย่างน่าผิดหวัง จริยธรรม คือ จริย+ธรรม  ซึ่งคำว่าจริยหมายถึง การประพฤติหรือกริยาที่ควรประพฤติ   ส่วนคำว่าธรรม หมายถึง คุณความดี เมื่อรวมกันแล้วก็คือการกระทำความดี หรือรวมถึงความซื่อสัตย์ ความยุติธรรม ถ้าขาดสิ่งเหล่านี้ไปโลกก็จะวุ่นวาย ความชั่วหรือการขาดการยับยั้งชั่งใจก็จะเกิดขึ้นโดยปริยาย แต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติก็จะเป็นสุข สุขกาย สุขใจ ทุกอย่างก็เป็นสุข โลกก็จะสงบ แต่ทุกวันนี้มันไม่ได้เป็นไปอย่างนั้นผู้คนต่างชิงดีชิงเด่น แย่งชิงกัน ถ้าไม่ได้ตามใจปรารถนาก็ฆ่าฟันกัน เหตุเหล่านี้ก็คือความบาปที่ได้เข้ามาครอบงำมนุษยชาติ เราทั้งหลายซึ่งเป็นคริสตชนภายใต้ร่มพระคุณอันยิ่งใหญ่ ผมเชื่อเหลือเกินว่าการยับยั้งชั่งใจจะมีอยู่ในเราทุกคนที่เชื่อและกระทำตามพระวจนะของพระองค์อย่างเคร่งครัด และยึดนิมิตอย่างเข้มแข็งเพื่อก้าวไปด้วยแรงแห่งศรัทธา จนไปถึงความไพบูลย์ของพระองค์ด้วยแรงผลักดันแห่งนิมิตที่ได้ทรงมอบให้กับทุกท่านตามแต่พระประสงค์ในจิตใจที่ลึกแห่งความต้องการนะครับ เอเมน..... ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆ ท่านครับ.....   ................................................   วันอังคารที่ 26 พฤศจิกายน 2013 เวลา 21:07 น.
ฉบับสุดท้าย เพื่อน (Friend) » ฉบับสุดท้าย เพื่อน (Friend) ศจ.พงศ์ศักดิ์ ปิ่นแก้ว pinkaewpongsak@gmail.com (mailto:pinkaewpongsak@gmail.com)   หลังจากที่ผมรับใช้อยู่ในคริสตจักรใหญ่นั้นอยู่ร่วมหนึ่งปี ไม่มีเวลาพักผ่อนนอนไม่พอจนกระทั่งล้มป่วยลง จึงได้ลาออกจากที่นั่นเพื่อมาพักผ่อนรักษาตัวให้กลับมีกำลังขึ้นมาใหม่ ในช่วงนั้นก็ได้ใช้เวลากับพระเจ้าไปด้วยเพื่อขอการทรงนำในก้าวต่อไป แต่ในใจก็คิดถึงคริสตจักรหนึ่งที่เคยไปนมัสการก่อนเดินทางไปอังกฤษ (ทุกครั้งเวลาผมจะทำอะไรต้องอธิษฐานก่อนเสมอ) ครั้งนี้ก็เหมือนกันได้อธิษฐานขอหมายสำคัญจากพระเจ้า หลังจากนั้นก็ได้รับคำตอบจึงได้โทรศัพท์ไปหาศิษยาภิบาลและนัดหมายที่จะพบกัน ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีผมเริ่มต้นรับใช้ใหม่อีกครั้งหนึ่งด้วยใจที่เป็นอิสระ ชีวิตเริ่มเข้าไปสู่ทิศทางของพระเจ้ามากขึ้นถึงจะอยู่ไกลจากบ้านก็ไม่เป็นไรถ้าพระเจ้าสถิตอยู่ด้วย ทุกวันดูมีสันติสุขมาก เยี่ยมเยียนเลี้ยงดูจิตวิญญาณ ทำกลุ่มเซลล์ ประกาศ เป็นพยานแต่ก็ไม่หนักเหมือนตอนที่อยู่คริสตจักรก่อน เช่นเคยก็ยังกลับบ้านดึกเหมือนเดิมเพราะต้องทำกลุ่มเซลล์ จึงไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับครอบครัวเช่นเดิม การรับใช้ในคริสตจักรนี้ผมก็ได้เป็นผู้ประสานงานขององค์กรอีอีสามประเทศไทยด้วย จุดนี้เองมีความสำคัญมากในเรื่อง “เพื่อน” เพราะว่าการเป็นผู้ประสานงานนี้ก็ได้มีโอกาสเดินทางไปในภาคต่างๆ ของประเทศ เพื่อประสานงานขององค์กรในการกระตุ้นผู้ที่เคยมาอบรมหลักสูตรของการประกาศข่าวประเสริฐในรูปแบบของการทวีคูณ อีอี 3 ให้ได้กลับมาใช้ระบบนี้มากยิ่งขึ้น  ทำให้ผมได้มีเวลารู้จักเพื่อนผู้รับใช้ตามภาคนั้นๆ ที่ได้เดินทางไปเพิ่มมากขึ้น นี่ก็น่าจะเป็นการจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า เพราะงานของพระองค์จำเป็นที่จะต้องมีสายสัมพันธ์ต่อกันและกันเพื่อง่ายต่อการประสานฯ ตลอดระยะเวลา 6 ปีเต็มที่ปรนนิบัติรับใช้พระองค์อยู่ที่นี่มีความสุขมาก ในช่วงระยะเวลาต่างๆ ก็มีเหตุการณ์หลายอย่างที่เกิดขึ้น ผูกพันกับสมาชิกเป็นกันเองกับทุกคนยิ่งนานวันก็ยิ่งมีประสบการณ์มากขึ้นกับพระเจ้า ผมว่าคริสตจักรนี้พระเจ้าจัดเตรียมให้กับผมที่จะได้รับใช้ในหนทางที่จะไปสู่แผนการณ์ที่ได้จัดเตรียมไว้ ตอนที่พระเจ้าได้ทรงตรัสกับอับราฮัมว่า จงนำบุตรของเจ้ามาถวายเป็นเครื่องบูชาให้กับเรา พระองค์ทรงรู้ว่าอับราฮัมรักบุตรคนนี้มาก จึงต้องการทดสอบจิตใจดูว่าท่านจะรักบุตรของท่าน หรือว่ารักพระองค์มากกว่ากัน แต่ด้วยความเชื่อที่ท่านมีอยู่ไม่เคยจางหายไปนั้น ท่านได้กระทำตามที่พระองค์ทรงตรัสทุกประการ ได้นำบุตรไป ณ สถานที่ที่จะถวายแด่พระเจ้า ในขณะที่ยื่นมือจับมีดาจะฆ่าบุตรชาย แต่ทูตของพระเจ้าเรียกเขาจากฟ้าสวรรค์ว่า  อับราฮัม อับราฮัม เรารู้แล้วว่าเจ้ายำเกรงพระเจ้า ด้วยเห็นว่าเจ้ามิได้หวงบุตรชายของเจ้า ยอมถวายบุตรคนเดียวของเจ้า เราจะอวยพรเจ้าให้เจ้าเป็นบิดาของประชาชาติ และเมื่ออับราฮัมเงยหน้าขึ้น ก็พบแกะตัวหนึ่ง ปฐมกาล 22:13”อับราฮัมเงยหน้าขึ้นมองดู เห็นข้างหลังท่านมีแกะผู้ตัวหนึ่ง เขาของมันติดอยู่ในพุ่มไม้ทึบ อับราฮัมก็ไปจับแกะตัวนั้นมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแทนบุตรชาย” สถานที่นั้นเอง ท่านจึงเรียกชื่อนั้นว่า “เยโฮวาห์ยิเรห์” อย่างที่เขาพูดกันทุกวันนี้ว่า จะจัดไว้บนภูเขาของพระเยโฮวาห์ นี่คือคำที่ว่า “พระเจ้าผู้จัดเตรียม” ถ้าเราเชื่อและกระทำตามในสิ่งที่พระองค์ทรงตรัส เราก็จะได้พบกับสิ่งที่พระองค์จัดเตรียมไว้ให้กับเรา ผมเชื่อเช่นนั้นมาตลอดสิ่งที่พระองค์บอกเกิดขึ้นจริงกับชีวิตผมมาเสมอ ในช่วงที่รับใช้อยู่นั้นก็มีเรื่องอัศจรรย์เกิดขึ้นหลายอย่างด้วยกัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมได้ไปถึงนิมิตที่พระเจ้าให้ก็คืองาน “ฤทธิ์เดช” ซึ่งเป็นงานประจำปีของชาวคริสตชนในประเทศไทย เป็นงานที่ทุกคนปรารถนาที่จะได้รับใช้ร่วมกันเป็นพระพรมาก ยังจำได้ว่าในปี คศ.1998 ซึ่งก็จะถึงงานฤทธิ์เดชของปีนั้นได้มีการประชุมของคณะกรรมการจัดงาน ทางคริสตจักรก็ได้ส่งผมเป็นตัวแทนไปร่วมประชุมกับเขาด้วย มีการประชุมอยู่หลายครั้งด้วยกันจนกระทั่งถึงเวลาที่จะเลือกผู้นำนมัสการ ก็ได้เลือกท่านนั้นท่านนี้อยู่หลายท่านด้วยกัน แต่พอเอาเข้าจริงมีอยู่ท่านหนึ่งได้ปฏิเสธที่จะมาร่วมด้วย ทางคณะกรรมการก็เลยพูดในที่ประชุมว่าก็เอาอาจารย์พงศ์ศักดิ์ นั่นแหละนำนมัสการแทน นี่คือที่มาของการที่จะเข้าไปสู่นิมิตที่ได้ให้ไว้ คือมีอยู่คืนหนึ่งในอังกฤษขณะที่ได้เข้าเฝ้าพระเจ้าอยู่นั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็ได้นำให้เข้าไปสู่เวลาของพระเจ้า  แล้วก็ได้เห็นภาพนิมิตว่าตัวเองยืนถือไมค์โครโฟนอยู่ท่ามกลางฝูงชนรอบด้าน กระโดดโลดเต้นไปมา นำพี่น้องนมัสการพระเจ้า เป็นภาพที่ประทับใจมากแต่ก็ไม่ทราบว่าภาพนี้เกิดขึ้นที่ไหน เพราะว่าตอนนั้นอยู่ที่ประเทศอังกฤษ แปลกภาพที่เห็นนั้นเป็นคนไทยไม่ใช่ฝรั่ง ผมก็ได้เฝ้ารอภาพนั้นมาโดยตลอดจนกระทั่งกลับมาเมืองไทย และนิมิตนั้นก็ได้เกิดขึ้นจริงในงาน “ฤทธิ์เดช” นี่เอง คืนที่ผมได้นำพี่น้องนมัสการพระเจ้า ในขณะที่ยืนถือไมค์มีฝูงชนของพระเจ้าทั้งยืนและนั่งอยู่รอบด้านเหมือนในนิมิตอย่างไงอย่างงั้นเลย ทำให้ผมรู้ว่านิมิตที่ให้นั้นคืองานฤทธิ์เดชผมตื้นตันใจมาก มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก หลังจากนั้นก็ได้รับใช้ในงานฤทธิ์เดชอยู่หลายปี และผมก็เชื่อว่างานเช่นนี้ก็จะเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน พระเจ้าจะนำฝูงชนของพระองค์เข้ามาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน รวมกันเป็นพลังอันมหาศาลเพื่อเสียงแห่งการสรรเสริญจะขึ้นไปสู่บัลลังก์ของพระเจ้า เพื่อพระพรของพระองค์จะเทลงมาสู่ปวงประชาชาติทั้งสิ้น จากการได้ติดตามพระเจ้าเกือบสามสิบปีที่ผ่านมา ได้ส่ำสมประสบการณ์ในทุกด้านที่พระเจ้าได้ทรงประทานให้ จากวันนั้นถึงวันนี้นิมิตต่างๆ ที่มีได้เกิดขึ้นมาโดยตลอดพระองค์ไม่เคยที่จะไม่ทำตามพระสัญญาของพระองค์เลย จนกระทั่งได้มีโอกาสมารับใช้อยู่ในองค์กรหนึ่งจากหมายสำคัญที่ขอกับพระองค์ หลังจากที่ได้ออกมาจากคริสตจักรนั้นแล้ว ในช่วงที่ยังคงรับใช้อยู่ในงานฤทธิ์เดชวันหนึ่งหลังจากมีการประชุมเสร็จ ก็ได้อยู่คุยต่อกับผู้รับใช้อาวุโสสองท่านซึ่งอยู่ในองค์กรนั้น แล้วก็ได้ขอหมายสำคัญกับพระเจ้าว่า ถ้ามีท่านใดท่านหนึ่งถามว่าจะมารับใช้ด้วยกันในองค์กรนี้ไหม (นั้นคือหมายสำคัญ) และในเวลานั้นก็มีท่านหนึ่งได้ถามผมว่าจะมารับใช้ด้วยกันไหม ผมก็เลยรีบตกลง เพราะเป็นหมายสำคัญที่มาจากพระเจ้า รับใช้อยู่ในคณะฯนี้มาประมาณ 12-13 ปีมาแล้ว ด้วยพระคุณของพระเจ้า การรับใช้เป็นการรับใช้ไปรอคอยพระสัญญาไปด้วย ผมเชื่อว่าในขณะที่รับใช้ถ้าหัวใจของเราจดจ่ออยู่กับพระองค์ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ยากมากที่จะพรากเราออกไปจากพระองค์ สดุดี 1:2 “แต่ความปีติยินดีของผู้นั้นอยู่ในพระธรรมของพระเจ้า เขาภาวนาพระธรรมของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน” พระธรรมข้อนี้ได้ทำให้มีการเชื่อมต่ออย่างอัศจรรย์ อุปสรรคหรือปัญหาที่เกิดขึ้นก็ไม่สามารถทำให้เราออกไปจากน้ำพระทัยได้ ประสบการณ์เป็นสิ่งสำคัญมากต่อการยึดมั่น ทุกการทดลองก็จะผ่านพ้นไปได้ เพราะการทดลองที่เกิดขึ้นกับเราพระองค์ไม่เคยทำให้ต้องทนไม่ได้แม้สักครั้งเดียว 1คร.10:13 “ไม่มีการทดลองใดๆ เกิดขึ้นกับท่านนอกเหนือจากการทดลองซึ่งเคยเกิดกับมนุษย์ทั้งหลาย พระเจ้าทรงสัตย์ธรรม พระองค์จะไม่ทรงให้ท่านต้องถูกทดลองเกินกว่าที่ท่านจะทนได้ และเมื่อทรงทดลองท่านนั้น พระองค์จะทรงโปรดให้ท่านมีทางที่จะหลีกเลี่ยงได้ด้วย เพื่อท่านจะมีกำลังทนได้”   ทุกวันนี้การรับใช้ของผมอยู่ได้ก็โดยมีเพื่อนๆ ที่คอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อนที่ประเสริฐที่สุดของผมก็คือ “พระเยซู” พระองค์ทรงเป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งพ่อ เป็นที่ปรึกษามหัศจรรย์ เป็นครอบครัวเดียวกันทุกสถานการณ์ ตลอดระยะเวลาที่ดำเนินชีวิตในพระมรรคาทุกลมหายใจเข้าออก คือผู้ที่ทรงนำข้าพระองค์กลับมา และเปลี่ยนแปลงทุกกระเบียนนิ้วในร่างกายนี้ บั้นปลายของชีวิตขอมอบอุทิศแด่พระองค์เพียงผู้เดียว ด้วยการรอคอยนิมิตที่ได้มอบให้ วันเวลาเหล่านั้นที่ผ่านมาเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากยิ่ง ด้วยทุกวันความเชื่อ และความศรัทธาจะยิ่งทวีคูณมากขึ้นว่าวันนั้นจะมาถึงอีกไม่นาน ฝูงชนของพระเจ้าจะรวมตัวกันเข้ามาเป็นประชาชาติอันมโหฬาร วางทุกสิ่งที่ถืออยู่ลง เหมือนชาวนาที่เก็บเกี่ยวผลผลิตเรียบร้อยแล้ว เพื่อจะเฉลิมฉลองโห่ร้องเต้นโลด สรรเสริญนมัสการพระเจ้าโดยสุดจิต สุดใจ สุดกำลังที่มีอยู่ ถวายสาธุการแด่องค์สูงสุดแต่เพียงผู้เดียว ด้วยการรอคอยจะไม่เสียเปล่าพระองค์ไม่เคยทำให้ต้องคอยแล้วไม่เกิดอะไรขึ้น  สดุดี 126:3,5-6 “พระเจ้าทรงกระทำการมโหฬารให้เรา เรามีความยินดี” “ขอให้บรรดาผู้ที่หว่านด้วยน้ำตา ได้เกี่ยวด้วยเสียงโห่ร้องอย่างชื่นบาน” “ผู้ที่ร้องไห้ออกไป หอบหิ้วเมล็ดพืชเพื่อจะหว่านจะกลับบ้าน ด้วยเสียงโห่ร้องอย่างชื่นบาน นำฟ่อนข้าวของตนมาด้วย” ด้วยเสียงโห่ร้องนี้จะไปถึงบัลลังก์ของพระเจ้า เป็นที่พอพระทัยแล้ววันที่รอคอยก็จะมาถึงอย่างฉับพลัน ปัจจุบันทันด่วน โดยไม่คาดคิดด้วยตกตะลึงพึงเพลิด แต่เราทุกคนพร้อมแล้วที่จะไปกับพระองค์ เป็นเจ้าสาวที่บริสุทธิ์สำหรับเจ้าบ่าวคนเดียวของเรา ข้าพระองค์อธิษฐานให้เวลานั้นมาถึงเร็ววันนี้ด้วยเถิด อธิษฐานในนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน....  (ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตาม ทุกถ้อยคำเหล่านี้ขอมอบถวายแด่พระองค์เพียงผู้เดียว)........       ................................................... วันพุธที่ 02 ตุลาคม 2013 เวลา 20:37 น.

ธรรมชีวิต วันที่ 10-16 กรกฎาคม 2012‏

postdateiconวันอังคารที่ 17 กรกฏาคม 2012 เวลา 13:34 น. | postauthoriconเขียนโดย องค์การก้าวไปสู่ความสว่าง | PDF | พิมพ์ | อีเมล

10 กรกฎาคม 2012

“ฤทธิ์เดชแห่งการยกโทษ”

ขณะนั้นเปโตรมาทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้าหากพี่น้องของข้าพระองค์จะกระทำผิดต่อข้าพระองค์เรื่อยไปข้าพระองค์ควรจะยกความผิดของเขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือ” พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “เรามิได้ว่าเพียงเจ็ดครั้งเท่านั้นแต่เจ็ดครั้งคูณด้วยเจ็ดสิบ”

มัทธิว 18:21-22

ผมไม่เคยลืมเหตุการณ์ในเช้าวันที่ 11 กันยายน 2001 เลย ในขณะที่ผมเลิกงาน ผมได้ยินเสียงข่าวจากวิทยุว่าเครื่องบินได้ชนตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ที่อเมริกา ในที่สุดข่าวก็ยืนยันว่าผู้ก่อการร้ายได้ตั้งใจขับเครื่องบินสองลำชนตึกทั้งสองหลัง ต่อมาเครื่องบินอีกลำหนึ่งก็ได้ชนตึกเพนตาก็อน และลำที่สี่ได้ตกลงบริเวณชายป่าเมืองเพ็นซิลเวเนีย วันต่อ ๆ มาความรู้สึกเจ็บปวดและความสงสารเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายต่างปะปนกันจนกลายเป็นความเกลียดชัง และความรู้สึกเลวร้ายนี้เพิ่มขึ้นทุกที ในที่สุดผมรู้สึกว่าไม่อาจจะจงเกลียดจงชัง และดำรงความเป็นคนที่เปี่ยมด้วยความรักตามที่พระเจ้าทรงต้องการในเวลาเดียวกันได้ ในพระธรรมมัทธิวบทที่ 18 เปโตรทูลถามพระเยซูว่า ท่านควรจะยกโทษให้แก่ผู้ที่ทำผิดต่อท่านกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งตามกฎของฮีบรูเช่นนั้นหรือ พระเยซูตอบเปโตรว่าท่านควรจะยกโทษ “เจ็ดสิบคูณด้วยเจ็ด” ครั้ง หรืออีกนัยหนึ่งก็คือมากครั้งเท่าที่คนทำผิดต่อท่านนั่นเอง เช่นเดียวกับที่พระเจ้าทรงยกโทษให้แก่เรา

ช่างเป็นคำสั่งสอนที่มีพลังยิ่งนัก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นไม่ว่าคนผิดจะเป็นใคร เราต้องยกโทษให้ ไม่มีสิ่งอื่นมากกว่านี้อีก ในขณะที่ผมพยายามทำตามคำสอนนั้น ผมได้ระลึกถึงพระคุณของพระเจ้าและการยกโทษที่มีต่อความผิดบาปของเรา

ข้าแต่พระเจ้า ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงยกบาปผิดของข้าพระองค์ แม้ว่าข้าพระองค์ไม่สมควรจะได้รับการยกโทษนั้น โปรดช่วยให้จดจำพระดำรัสสั่งของพระบุตรของพระองค์ที่ให้ยกโทษหลายต่อหลายครั้งเท่าที่จะทำได้ ในนามพระมหาเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

11 กรกฎาคม 2012

“ศิลาที่สูงกว่า”

“...ขอทรงนำข้าพระองค์มาถึงศิลาที่สูงกว่าข้าพระองค์”

สดุดี 61:2

ดิฉันประทับใจรูปร่างของก้อนหินขนาดต่างๆ อยู่เสมอขณะที่ยังเป็นเด็กดิฉันจ้องมองรูปที่เรียกว่า “สโตนเฮนจ์”ด้วยความยำเกรง หินก้อนมหึมากองอยู่ข้างทางราวกับว่าถูกมือยักษ์จับมาวางเรียงไว้เมื่อหลายแสนปีมาแล้ว

เมื่อยังอยู่ที่บ้านเกิด ดิฉันยืนอยู่บนทุ่งหญ้าที่เราเลี้ยงวัว หินก้อนยักษ์ที่โผล่ขึ้นมาเหนือดินเป็นที่สำหรับนั่งพักได้เป็นอย่างดี มีต้นจามจุรีแผ่กิ่งก้านสาขาให้ร่มเงาเหนือศีรษะและต้นมะเดื่อขึ้นอยู่ต่ำลงไป ก้อนหินนี้เป็นที่อันเงียบสงบที่ดิฉันนั่งพักฝันกลางวันได้อย่างสบายใจ

เมื่อคิดถึงวัยเด็ก ดิฉันเชื่อว่าตนเองเข้าใจความรู้สึกของผู้เขียนสดุดีได้ดี ความโหยหาสถานที่ที่ปลอดภัยทำให้ท่านคิดถึงศิลาที่สูงมากพอที่จะบังพายุหรือปกป้องท่านไว้จากศัตรู เมื่อพ่อและแม่เสียชีวิต ดิฉันกลับไปยังที่ที่เคยเป็นที่พักพิงในวัยเด็กอีกครั้ง ที่นั่นดิฉันได้พบกับความทุกข์โศก และความเชื่อของดิฉันได้รับความมั่นใจในการเป็นขึ้นจากความตายขององค์พระเยซู ต่อมาเมื่อแพทย์แจ้งว่าดิฉันเป็นมะเร็ง ดิฉันตกใจแต่ไม่สิ้นหวังเพราะดิฉันพบที่ลี้ภัยในพระศิลา “ที่สูงกว่า” ดิฉันขอบพระคุณที่ไม่ว่าความต้องการของดิฉันจะเป็นอย่างไร ดิฉันสามารถพึ่งพิงในองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นศิลา ด้วยรู้ว่าพระองค์จะทรงเป็นที่ลี้ภัยสำหรับดิฉันตลอดเวลา

ข้าแต่พระเจ้า ขอบพระคุณที่ทรงประทับอยู่ด้วยเสมอ ข้าพระองค์สรรเสริญความรักนิรันดร์ของพระองค์โปรดช่วยให้ข้าพระองค์น้อมรับการเชื้อเชิญของพระองค์ให้เข้าสู่ความรัก และพบพลกำลังเพื่อเสริมชีวิตของข้าพระองค์ ทูลในนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

12 กรกฎาคม 2012

“ไม่เคยเดียวดาย”

ด้วยว่ามีสองสามคนประชุมกันที่ไหน ๆ ในนามของเรา เราจะอยู่ท่ามกลางเขาที่นั่น

มัทธิว 18:20

ผมแต่งงานกับรุ่งผู้เป็นภรรยาที่ดีและน่ารักมาถึง 35 ปี หลังจากที่เธอป่วยเป็นเวลานานในที่สุดเธอก็เสียชีวิตลง ผมรู้สึกโดดเดี่ยวและสงสัยว่าผมจะทำอย่างไรดี

ผมตัดสินใจออกไปเยี่ยมคนที่ไร้ญาติที่ผมกับรุ่งเคยไปเยี่ยมด้วยกันมานานหลายปี ผมไปเยี่ยมคนชราและคนป่วย ผมอ่านพระคัมภีร์เพื่อหนุนใจแก่ผู้ที่อ่อนแอและสร้างความมั่นใจในองค์พระเยซูคริสต์ เมื่อผมอธิษฐานร่วมกันและเผื่อคนที่ผมไปเยี่ยมเยียน ผมทำให้พวกเขารู้ว่าผมห่วงใยและพระคริสต์ก็ทรงห่วงใยพวกเขาด้วย

เมื่อผมออกไปพบคนทั้งหลาย ผมบอกพวกเขาถึงเรื่องราวของพระเยซูคริสต์ผู้ทรงสามารถตอบสนองความต้องการของพวกเขาได้ ผมเรียนรู้ว่าถ้าผมดำเนินชีวิตอยู่ในความเชื่อและออกไปเยี่ยมเยียนผู้อื่น ผมจะไม่เดียวดาย

เรามีประสบการณ์แห่งการสถิตอยู่ด้วยขององค์พระผู้เป็นเจ้า ต่อเมื่อเราออกไปเยี่ยมเยียนผู้อื่นด้วยความรักของพระเจ้าผู้ทรงรักเราทั้งหลาย

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงใช้ข้าพระองค์ให้ออกไปสัมผัสชีวิตของคนทั้งหลายด้วยความรักอันมั่นคงของพระองค์ โปรดประทานความไว้วางใจในองค์พระคริสต์ที่ทำให้ข้าพระองค์รู้ว่าข้าพระองค์จะไม่เดียวดาย ในพระนามอันบริสุทธิ์ของพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

13 กรกฎาคม 2012

“พระเจ้าผู้ไม่เปลี่ยนแปลง”

...เราคือพระเจ้าไม่มีผันแปร...

มาลาคี 3:6

เมื่อขับรถไปชนบทดิฉันตกใจกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น แผ่นป้ายโฆษณาขนาดใหญ่บดบังทัศนียภาพเสียสิ้นและเมืองก็ได้ขยายลามเข้าไปในสถานที่ที่เคยเป็นป่ามาก่อน

การเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ บ่งบอกว่าชีวิตต้องดำเนินต่อไป แม้ว่าหลายครั้งจะเป็นไปในทางที่เรายากจะยอมรับได้ก็ตาม ลูกหลานของเราเติบโตขึ้นมาอย่างรวดเร็ว มิตรสหายและเพื่อนบ้านได้ย้ายถิ่นฐาน สมาชิกในครอบครัวต่างก็อยู่แต่ในความทรงจำ ไม่ว่าจะรู้สึกสุขใจในความมั่นคงและวิถีชีวิตที่เราคุ้นเคยสักเพียงใด อิทธิพลที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเราจะนำการเปลี่ยนแปลงที่สร้างปัญหามาให้เสมอ

แม้ชีวิตจะเปลี่ยนแปลงไป แต่เรายังมีพระสัญญาแห่งความรักอันไม่เคยเปลี่ยนแปลงของพระเจ้า พระคัมภีร์ได้มอบความเข้มแข็งและการปลอบโยนให้แก่ผู้อื่นในกาลก่อนอย่างไร เวลานี้ก็ยังเป็นอยู่ในสมัยของเราฉันนั้น เรามั่นใจที่รู้ว่าพระวจนะของพระเจ้าและพระสัญญาของพระองค์ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา เมื่อเราตระหนักว่าพระเจ้าทรงช่วยเหลือเราอย่างสัตย์ซื่อมั่นคงเพื่อให้เรายอมรับ และรับมือกับการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นในชีวิตของเรา

ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ขอบพระคุณที่ทรงประทับอยู่ด้วยอย่างสัตย์ซื่อมั่นคง โปรดช่วยให้ข้าพระองค์ยอมรับการเปลี่ยนแปลงและพึ่งในความรักอันเที่ยงแท้ของพระองค์ อธิษฐานในนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

14 กรกฎาคม 2012

“เวลาของการชำระ”

เพราะว่าเราเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์ที่ทรงสร้างขึ้นในพระเยซูคริสต์ เพื่อให้ประกอบการดีซึ่งพระเจ้าได้ทรงดำริไว้ล่วงหน้าเพื่อให้เรากระทำ

เอเฟซัส 2:10

เช้าวันเสาร์วันหนึ่ง คณะเจ้าหน้าที่และสมาชิกมาพบปะกันที่โบสถ์โดยนำไม้กวาด แปรงและผงทำความสะอาดมาด้วย จุดประสงค์ก็คือเพื่อที่จะทำความสะอาดคราบสกปรกที่เกาะตัวกันมานานหลายปีในห้องโถงที่ติดกับพระวิหาร เพื่อจะให้ห้องนี้เป็นที่เก็บของที่มีประโยชน์ต่าง ๆ

สิ่งที่คล้ายคลึงกันนี้น่าจะนำไปใช้ได้กับชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณของเรา ความคิดที่เลวร้าย ความเจ็บปวดและอคติต่างเข้ามาสู่จิตใจและความคิดของเราในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา ถ้าเราเก็บไว้มันก็จะอัดแน่นอยู่ในใจและความคิดของเราจนในที่สุดก็เป็นสาเหตุทำให้เราต้องกระทำความบาปมันถึงเวลาแล้วที่เราต้องขจัดมันออกไป

ในฐานะคริสเตียนเราเชื่อว่าพระคริสต์สามารถขจัดสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นสาเหตุแห่งความบาปออกไปจากชีวิตของเราได้ เหมือนที่พระองค์ทรงชำระพระวิหารด้วยการขับไล่พ่อค้าที่คดโกงออกไปจากพระนิเวศอันบริสุทธิ์ พระองค์ยังทรงชำระความผิดและฤทธิ์เดชของความบาปออกจากผู้คนที่หันมาหาพระองค์ด้วยความสำนึกผิดอย่างแท้จริง  ยอมให้พระคริสต์เข้ามาชำระสะสางเพื่อจะมีที่ว่างสำหรับการกระทำดี ที่พระเจ้าทรงมีพระประสงค์จะสำแดงในชีวิตและความคิดของเรา เราสามารถเข้ามาหาพระองค์ด้วยความมั่นใจว่าพระคริสต์จะทรงยกโทษ และชำระเราจากความผิดบาปทั้งมวล

ข้าแต่ “พระเมษโปดกของพระเจ้าผู้ทรงรับความผิดบาปของโลก” (ยอห์น 1:29) โปรดยกโทษและประทานสันติให้แก่ข้าพระองค์ด้วย ในนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

 

 

15 กรกฎาคม 2012

“อุปสรรคขวางกั้น”

...จงเคาะแล้วจะเปิดให้แก่ท่าน

มัทธิว 7:7

เมื่อไม่นานมานี้ดิฉันประหลาดใจที่เพื่อนบอกว่า เขากดกริ่งประตูบ้านของดิฉันแต่ไม่มีใครมาเปิดประตู เราจึงทดสอบกดกริ่งนั้นดู มันเอาแน่ไม่ได้เลย บางครั้งก็ดัง บางครั้งก็ไม่ดัง เมื่อเราแกะออกดูก็พบว่ามีมดสองตัววิ่งไปมาอยู่ในนั้นนี่จะเป็นสาเหตุได้หรือไม่ เมื่อเราเอามดออกแล้วติดตั้งกริ่งอีกครั้ง ไฟฟ้าก็เชื่อมต่อเป็นปกติ

ต่อมาดิฉันจึงคิดได้ว่า บางครั้งจำเป็นต้องตรวจว่าสิ่งใดเป็นอุปสรรคที่ขัดขวางการติดต่อกับพระเจ้า บางครั้งเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นทำให้การสนทนากับพระเจ้าด้วยการอธิฐานเป็นไปด้วยความยากลำบากแต่บ่อยครั้งที่สิ่งเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเองที่ทำให้การติดต่อกับพระเจ้าล้มเหลว เช่น การมัวแต่นึกถึงเหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดความรำคาญ การลืมซื้อของหากุญแจไม่พบ เป็นต้น ตอนนั้นเองที่ดิฉันต้องระลึกถึงคำแนะนำที่ว่า หากมีสิ่งใดที่ควรค่าแก่การเป็นห่วงกังวล สิ่งนั้นก็ควรค่าแก่การอธิฐานเผื่อ แม้มันจะเล็กน้อยสักเพียงใดก็ตาม เมื่อดิฉันตระหนักว่าอุปสรรคเล็กๆ นี้สามารถก่อให้เกิดความยุ่งยากได้มากสักเพียงใด ดิฉันจะจัดการมันก่อนเพื่อทำให้การอธิษฐานและความสัมพันธ์อันแนบแน่นกับพระเจ้าปลอดโปร่งขึ้น

ข้าแต่พระเจ้า โปรดช่วยให้ข้าพระองค์จัดการกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำให้ข้าพระองค์วอกแวกจากความสัมพันธ์กับพระองค์ด้วยความเชื่อและความอดทน ในนามพระเยซูคริสต์ อาเมน

16 กรกฎาคม 2012

“ยึดไว้อย่างสุดกำลัง”

เราคือพระเจ้า เราได้เรียกเจ้ามาด้วยความชอบธรรม เราได้ยุดเจ้าและรักษาเจ้าไว้

อิสยาห์ 42: 6

ลูกชายและครอบครัวของเขามาเยี่ยม ดังนั้น ผมลูกชาย และหลานชายที่ชื่อวิวจึงได้ตัดสินใจไปดูการแสดงแสงสีเสียงเนื่องในวันพ่อ หลังจากหนึ่งชั่วโมงแห่งการดูไฟ พลุไฟระยิบระยับ เสียงเพลงและเสียงโห่ร้องเราก็กลับบ้าน วิวเดินจับมือผม เราเดินไปที่รถอย่างเงียบ ๆ

วิวไม่ได้บอกว่าทำไมเขาต้องการจับมือผม เขาอาจจะเหนื่อย หรือว่ากลางคืนนั้นมันมืดมิด หรือว่าผมต้องการกำลังใจจากเขา ผมไม่ทราบ แต่ผมรู้ว่าการสัมผัสของเขานั้นมีความหมายต่อผมมาก

เราสามารถยื่นมือของเราออกไปเพื่อทุบตีและทำร้ายผู้อื่นได้ เราสามารถช่วยเหลือ รักษา และโอบกอดได้ด้วยผู้เขียนบทสดุดีบอกเราว่าเราสามารถชูมือของเราเพื่อนมัสการพระเจ้าได้ ขอให้เราใช้มือเพื่อสรรเสริญพระเจ้าและเป็นพรต่อผู้ที่อยู่รอบตัว

ข้าแต่พระเจ้าโปรดทรงใช้มือของข้าพระองค์เพื่อมอบสันติ ความหวัง การปลอบโยนและความเข้าใจแก่ผู้ที่ต้องการในพระนามแห่งพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

 

 
Share on Facebook
คำพยานชีวิต ผู้ที่ได้สัมผัสกับพระคุณพระเจ้า
Polls Zone
คุณอยากให้ประเทศไทยได้รับการแก้ไขปัญหาในด้านใดมากที่สุดจากพระเจ้า ?
 

Copyright © 2011 --- Server Christian Network All Rights Reserved.
Church in Thailand Network webmaster by Rewat thepchak
Email : info@rewat.org

www.rewat.org created with rewat.org