สิ้นเดือน VS สิ้นโลก
สิ้นเดือน VS สิ้นโลก
ดร. นรนิตย์ จินดาขันธ์
มีคำกล่าวว่า “Many people seem to be worried about the end of the world – other are just worried about the end of the month”หมายความว่า “คนจำนวนมากดูวิตกกังวลเกี่ยวกับสิ้นโลก ในขณะที่คนอื่นเพียงวิตกกังวลเกี่ยวกับสิ้นเดือน”
ภาพยนต์ หรือหนังสือรวมทั้งคำทำนายเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้งที่มาจากข้อสันนิษฐานทางวิทยาศาสตร์ ดาราศาสตร์ โหราศาสตร์ หรือ ศาสนา ต่างก็เปิดตัวกันอย่างฮือฮากันไม่เว้นแต่ละวัน!
คนเราเริ่มอึดอัด อบอ้าว หงุดหงิด และเดือดร้อนกับภาวะโลกร้อนและน้ำท่วม ซึ่งผสมโรงด้วยลมพายุนานาพันธุ์ ลูกเห็บตก และแผ่นดินไหวซึ่งนำหายนะมาสู่ชีวิตและทรัพย์สินของคนจำนวนมาก จนเวลานี้คนจำนวนไม่น้อยเริ่มยอมรับชะตากรรมจากวาระสุดท้ายของโลกว่าเป็นสิ่งที่จะหลีกเลี่ยงต่อไปอีกไม่ได้แล้ว
.....บางคนรู้สึกสิ้นหวัง
ในขณะเดียวกันหลายคนกลับมีความหวัง!
.....ใครคือคนที่สิ้นหวังและใครคือคนที่มีความหวัง?
คนที่ไม่รู้จักกับพระเจ้าดูจะรู้สึกสิ้นหวัง หากว่าโลกนี้มาถึงจุดจบ เพราะว่าเขาไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหนต่อ?
แต่คนที่รู้จักกับพระเจ้า จะไม่รู้สึกสิ้นหวัง เพราะว่าแม้ว่าโลกนี้จะมาถึงจุดจบ เขารู้ว่าเขากำลังจะไปที่ไหน?
และเขารู้ดีว่าที่นั่นจะเป็นที่ๆ ปลอดภัยและมีความสุขที่สุด!
....แล้วเขารู้ได้อย่างไร?
คนที่รู้จักกับพระเจ้า รู้เพราะว่าเขาอ่านพระวจนะของพระองค์ (พระคัมภีร์) และรู้ว่า วันสุดท้ายของโลกนี้นั้น มีชื่อเรียกว่า “วันขององค์พระผู้เป็นเจ้า” (The Day of the Lord) โดยมีเนื้อหาตอนหนึ่งพรรณาไว้ว่า.....
“แต่ว่าวันขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้น จะมาถึงเหมือนอย่างขโมยแอบย่องมา และในวันนั้น ท้องฟ้าจะล่วงเสียไปด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง และโลกธาตุจะสลายไปด้วยไฟ และแผ่นดินโลกกับสิ่งสารพัดที่มีอยู่ในโลกนั้น จะต้องไหม้เสียสิ้น” (2 เปโตร 3:10)
โอ้! วาระสุดท้ายของโลกนั้นน่ากลัวเหลือเกิน เพราะจะพบจุดจบโดยถูกไฟเผาผลาญ! คนที่รู้จักกับพระเจ้าควรทำตัวอย่างไร ในขณะที่เผชิญกับวาระสุดท้ายเช่นนี้?
“เมื่อเห็นแล้วว่าสิ่งทั้งปวงจะต้องสลายไปหมดสิ้นเช่นนี้ ท่านทั้งหลายควรจะเป็นคนเช่นใดในชีวิตที่บริสุทธิ์และดีงาม” (2 เปโตร 3:11)
ใช่ครับ!
....เราควรมีชีวิตที่บริสุทธ์ และปฏิบัติแต่สิ่งที่ดีงามต่อคนทั้งหลายในนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า! เราไม่เพียงแต่ไม่ควรกลัววันสิ้นโลก ตรงกันข้ามเรากลับเฝ้ารอและเร่งวันนั้นให้มาถึงโดยเร็วด้วยซ้ำไป!
“จงเฝ้ารอและเร่งวันของพระเจ้าให้มาถึง ซึ่งวันนั้นท้องฟ้าจะถูกไฟผลาญสลายไป และโลกธาตุก็จะถูกไฟเผาให้สลายไป” (2 เปโตร 3:12)
เราจึงไม่ควรเป็นคนที่หวังแค่จะเอาตัวให้รอดเฉพาะในแต่ละสิ้นเดือนเท่านั้น แต่เราควรอุตสาห์ทำตัวของเราให้สงบและดำเนินชีวิตที่ปราศจากมลทิน และข้อตำหนิ
เราควรจะมีชีวิตที่ทำให้คนรอบตัวของเราพอใจและกระหายที่จะรู้จักกับพระเจ้าที่เราเชื่อ และเราควรจะช่วยให้คนเหล่านั้น รู้จักและรับความรอดจากพระเจ้าด้วยความเชื่อ เพื่อคนเหล่านั้นจะไม่ต้องกังวลถึงวาระสุดท้ายของเดือน หรือวาระสุดท้ายของโลกนี้อีกต่อไป!
และเราทุกคนจะได้มีความสุขอย่างเปี่ยมล้น เมื่อวันนั้นมาถึง!
คุณเชื่อเช่นนี้หรือไม่?
แก้ไขล่าสุด (วันอาทิตย์ที่ 02 ธันวาคม 2012 เวลา 23:47 น.)