gototopgototop
Get Adobe Flash player
Highlighter
การรอรับพระพร (Waiting Blessed) » การรอรับพระพร (Waiting Blessed) ศจ.พงศ์ศักดิ์ ปิ่นแก้ว pinkaewpongsak@gmail.com (mailto:pinkaewpongsak@gmail.com) การรอรับพระพรเพียงอย่างเดียวเป็นการเห็นแก่ตัว หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าขี้เกียจไม่ยอมทำอะไรได้แต่นั่งคอยให้ราชรถมาเกย ซึ่งเป็นการไม่ถวายเกียรติแด่พระเจ้าอย่างแน่นอนก็เหมือนกับการนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไปร้องขอ หรือหาสิ่งหนึ่งสิ่งใดมาเป็นเครื่องเซ่นไหว้เพื่อรอคอยให้สิ่งที่ขอตอบสนองความต้องการในชีวิต หรือขอให้มั่งคั่งร่ำรวยมีบ้านหลังใหญ่ มีรถคันโตอะไรทำนองนั้น หรือแสวงหาโชคลาภ รอคอยโชคชะตาราศีว่าสักวันหนึ่งจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ พระเจ้าไม่ได้สอนไห้เรากระทำเช่นนั้น การที่จะได้รับพระพรต้องขึ้นอยู่กับการกระทำให้เป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ ถึงแม้ว่าพระเจ้าจะประทานพระคุณให้กับเราเปล่า ฟรีๆ ไม่ได้คิดมูลค่าก็จริง แต่ถ้าเราจะรับเอาพระพรก็ต้องแสวงหาน้ำพระทัยของพระองค์ ในข้อพระคัมภีร์ มธ.6:33”แต่ท่านทั้งหลายจงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระองค์จะทรงเพิ่มเติมสิ่งทั้งปวงเหล่านี้ให้” การที่เราจะได้รับสิ่งทั้งปวงนั้นจำเป็นที่เราจะต้องแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าก่อน คือการเข้ามามีสัมพันธภาพกับพระองค์เป็นการส่วนตัว ผูกพันด้วยรักอย่างลึกซึ้งเป็นเนื้อเดียวกัน เปรียบเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกันนั่นเอง ในเมื่อเราเชื่อในพระองค์แล้วก็คิดว่าได้รับความรอดเบ็ดเสร็จโดยที่ไม่ต้องทำอะไรอีกแล้ว (ผิดครับ) ยังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม เคยเป็นอย่างไรก็เป็นเช่นนั้นความเชื่อที่ถูกต้องคือการประพฤติตาม และยอมรับการเปลี่ยนแปลง 2คร.6:1”ในเมื่อเราทำงานร่วมกับพระคริสต์แล้ว เราจึงวิงวอนท่านว่า ‘อย่าสักแต่รับพระคุณ’ ของพระเจ้าเท่านั้น” เพราะว่าถ้าความชอบธรรมเกิดจากธรรมบัญญัติแล้ว พระคริสต์ก็ทรงสิ้นพระชนม์โดยเปล่าประโยชน์ เพราะธรรมบัญญัติไม่สามารถช่วยให้เรารอดพ้นจากบาป มนุษยไม่สามารถกระทำตามธรรมบัญญัติได้เลย ยากเกินกว่ามนุษย์เดินดินธรรมดาอย่างเราๆ จะทำตามได้ ไม่มีเหตุผลเลยที่พระเยซูคริสต์จะเสด็จลงมาจากเบื้องบนเพื่อยอมตายบนไม้กางเขน ถ้าเรารอดโดยธรรมบัญญัติ กท.2:21”ข้าพเจ้า ไม่ได้กระทำให้พระคุณพระเจ้าเป็นโมฆะ เพราะว่าถ้าความชอบธรรมเกิดจากธรรมบัญญัติแล้ว พระคริสต์ก็ทรงสิ้นพระชนม์โดยเปล่าประโยชน์” ความเชื่อ คือการกระทำตามนั่นคือสิ่งที่พระเจ้าทรงตรัส เพราะว่าถ้าไม่กระทำตามเมื่อวันนั้นมาถึงมิใช่ทุกคนที่เรียกว่า “พระองค์เจ้าข้า” พระองค์เจ้าข้าจะได้เข้าไปในแผ่นดินสวรรค์ มธ.7:21”มิใช่ทุกคนที่เรียกว่า พระองค์เจ้าข้า พระองค์เจ้าข้าจะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระทัยพระบิดาของเรา ผู้ทรงสถิตในสวรรค์จึงจะเข้าได้”  เพราะฉะนั้น ความชอบธรรมที่เราหวัง คือพระเยซูคริสต์ของเราที่จะเสด็จกลับมา ถ้าเรามัวรอรับแต่พระพรที่เหมือนกับคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย คอยแต่แบมือขออย่างเดียวแล้วถ้าไม่มีใครให้ ชีวิตเราจะอยู่ได้อย่างไร เพราะไม่เคยช่วยเหลือตัวเอง ไม่เคยทำอะไรเองเหมือนเด็กที่เอาแต่แบมือขอตังค์พ่อแม่อะไรทำนองนั้นแหละครับ ถึงแม้ว่าพ่อแม่จะให้เพราะเราเป็นลูกก็ตาม แต่การให้นั้นเป็นด้วยความรักความผูกพัน เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่เราก็ได้ถูกสอนให้พึงตัวเองใช่ไหมครับ ต้องทำมาหากินเอง แต่ก่อนที่จะมาช่วยตัวเองได้ก็ถูกเลี้ยงดู อบรมสั่งสอนในสารพัดสิ่ง ในทุกเรื่อง พระเจ้าก็เช่นเดียวกันถึงแม้พระองค์จะเทพระพรลงมาให้เรา แต่พระองค์ก็ตรัสให้เรากระทำตามในสิ่งที่พระองค์ได้สอนเหมือนกัน แนวความคิดของการแยกตัวเองออกมาจากความชั่ว คือพื้นฐานในการมีสัมพันธภาพกับพระเจ้า พร้อมกับผู้คนของพระองค์สู่พระคัมภีร์ การแยกตัวผูกพัน คือ ปฏิเสธ และรับเอาสิ่งอื่นที่ดี แยกตัวเองดำเนินชีวิตออกมาจากบาป และจากทุกสิ่งที่ตรงกันข้ามกับพระเยซูคริสต์ เข้ามาสู่ความชอบธรรม และพระคำของพระเจ้า ต้องเข้ามาใกล้พระเจ้า ติดสนิท และเป็นความสนิทสนมด้วยการอุทิศตัว สรรเสริญและนมัสการ พร้อมกับการปรนนิบัติรับใช้พระองค์ด้วยใจกล้าหาญ ไม่มีข้อแม้ใดๆ เป็นการตอบสนองพระคุณที่ได้มีให้กับเรา การกระทำเช่นนี้จะเป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ ออกมาจากการถูกกักขังของความบาป 2คร.6:16-18”วิหารของพระเจ้าจะตกลงอะไรกับรูปเคารพได้ เพราะว่าเราเป็นวิหารของพระเจ้าผู้ทรงดำรงพระชนม์  ดังที่พระเจ้าตรัสไว้ว่า เราจะอยู่ในเขาทั้งหลายและจะดำเนินในหมู่พวกเขา และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นชนชาติของเรา””พระเจ้าตรัสว่า เหตุฉะนั้น เจ้าจงออกจากหมู่พวกเขาเหล่านั้น และจงแยกตัวออกจากาเขาทั้งหลายอย่าแตะต้องสิ่งซึ่งไม่สะอาด แล้วเราจึงจะรับพวกเจ้าทั้งหลาย””เราจะเป็นดังบิดาของพวกเจ้า และพวกเจ้าจะเป็นบุตรชายบุตรหญิงของเรา พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพทั้งสิ้นได้ตรัสดังนั้น” ดังนั้น การแยกตัวเองออกมาจากความบาปจึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง ชีวิตที่จะดำเนินอยู่ในทางของพระเจ้าได้นั้นต้องยอมจำนนและดำเนินต่อไปซึ่งเป็นเกณฑ์พื้นฐานที่จำเป็นต่อประชากรของพระองค์ พวกเราต้องคาดหวังที่จะบริสุทธิ์ แตกต่างและแยกออกมาจากผู้คนเหล่านั้นทั้งสิ้น และเข้ามาสู่ภายใต้พระเจ้าด้วยตัวของเราเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ และต้องเกลียดบาปเหมือนกับที่พระองค์ทรงเกลียด การกระทำทั้งสิ้นเหล่านี้จะเป็นที่พอพระทัยในสายพระเนตรของพระองค์ ซึ่งเป็นการยืนยันถึงการแยกตัวเองออกมาจากสิ่งชั่วร้ายที่กำลังระบาดไปทั่วทุกหัวระแหงของโลกใบนี้ ถึงแม้การยืนอยู่ตรงข้ามกับบาปจะเป็นเรื่องที่ยากมากก็ตาม แต่ก็จะเป็นที่รักยิ่งหรือที่เรียกว่าเป็นคนโปรด คุณเคยเป็นคนโปรดหรือไม่ครับ? การเป็นคนโปรดจะมีความสุขมาก เพราะร้องทูลขอสิ่งใดก็จะได้รับคำตอบ หรือจะได้รับพระพรนานาประการจากพระองค์ เราจะพบว่าทำไมพระเจ้าจึงให้นางมารีย์ตั้งครรภ์โดยเดชของพระวิญญาณ และคลอดบุตรชายที่มีชื่อว่า “เยซู” ล่ะครับ ก็เป็นเพราะว่านางเป็นคนโปรดนั่นเอง การที่ได้เป็นคนโปรดก็ว่านางได้ใช้เวลากับพระองค์อย่างสม่ำเสมอ ลก.1:28,30”ทูตสวรรค์เข้าบ้านมาถึงหญิงพรหมจารีนั้น แล้วว่า เธอ ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงโปรดปรานมากจงจำเริญเถิด พระเป็นเจ้าทรงสถิตอยู่กับเธอ””แล้วทูตสวรรค์จึงกล่าวแก่เธอว่า มารีย์เอ๋ยอย่ากลัวเลย เพราะเธอเป็นที่พระเจ้าทรงโปรดปรานแล้ว” เราจะพบถึงสองข้อด้วยกันที่พระเจ้าทรงใช้ทูตสวรรค์ “กาเบรียล” มากล่าวแก่นางว่า “เธอเป็นหญิงที่พระเจ้าทรงโปรดปราน” ขอบคุณพระเจ้าที่ได้สำแดงถึงความโปรดปรานแก่นาง ซึ่งนี่เองเป็นการยืนยันถึงพระพรที่ประชากรของพระองค์จะได้รับเช่นกัน เพียงแค่แยกตัวเองออกมาจากระบบของโลก ใช้เวลาอย่างสม่ำเสมอเหมือนกับนางมารีย์ด้วยกันครับ แล้วสิ่งที่รอคอยก็จะเกิดขึ้นกับชีวิตที่สัตย์ซื่อกับพระองค์ ทุกอย่างเป็นไปได้โดยพระเจ้า ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆ ท่าน ขอให้ปีใหม่ปีนี้เป็นปีแห่งพระพรนะครับ.... วันอังคารที่ 25 กุมภาพันธ์ 2014 เวลา 14:37 น.
พลังแห่งความปรารถนาที่ลึก (The Power Of A Deep Desire) » pinkaewpongsak@gmail.com (mailto:pinkaewpongsak@gmail.com)   พลังความปรารถนานี้ก็เพียงแค่เข้ามาพิจารณาความจริง  สิ่งนี้อาจจะปฏิวัติชีวิตของเราไปสู่สิ่งที่เราต้องการอย่างแท้จริง น้ำแห่งชีวิตก็จะเกิดขึ้นกับชีวิตไหลเทลงมาด้วยความเชื่อ และความศรัทธาด้วยผลแห่งการอธิษฐาน และพระพรทั้งหมดแห่งชัยชนะของเราด้วยจิตวิญญาณภายใน พระพรนี้จะเข้ามาเป็นส่วนตัวและสำหรับคริสตจักรที่อยู่รวมตัวกันเป็นกลุ่ม ข้าพเจ้า ไม่เชื่อว่าเราไม่เคยรู้ถึงพลังอันมหาศาลนี้ที่อยู่ในความปรารถนาลึกๆ ของเรา เราได้ยินมากมายเกี่ยวกับเรื่องการอธิษฐานของเราและพระคำแห่งความเชื่อ เมื่อเราได้จัดการกับความปรารถนาของเรา เราก็จะใส่สิ่งนี้เข้าไปก่อนเป็นอันดับแรก ความปรารถนาคือรากฐานของเราที่จะทำให้ภูเขาสามารถเคลื่อนที่ไปได้ด้วยความเชื่อ และเต็มไปด้วยพลังแห่งชีวิตของการอธิษฐาน นี่คือเคล็ดลับของการฟื้นฟูจิตวิญญาณทั้งหมด ความปรารถนาคืออะไร? เรามักจะใช้คำนี้ไม่ค่อยจะถูกต้องสักเท่าไร เรามักจะใช้ถึงความปรารถนาของตัวเราเอง “ต้องการ” แต่ถึงอย่างไรความจุของความลึกแห่งความปรารถนาซึ่งมีเพียงเล็กน้อยก็ยากที่จะหยั่งถึง ความลึกความเข้มแข็งแห่งความปรารถนา คือการใช้ถ้อยคำในความจริงและลึกที่สุดในความรู้สึกแห่งความปรารถนาอันแรงกล้าในจิตใต้สำนึกที่ลึกที่สุดในแต่อย่างที่เราปรารถนา ความปรารถนานี้เป็นความรักที่แข็งแกร่ง สำหรับบางสิ่งบางอย่างที่ต้องการเป็นความบริสุทธิ์อย่างแรงกล้า “นิมิต” “แนวคิด” ที่จะกระตุ้นชีวิตของเรา และโชคชะตาถ้าเรายังไม่เคยรู้จักความจริงและความสำเร็จที่ชัดเจนจนกว่าพวกเขาจะมีไฟแห่งความรักความปรารถนานี้ภายในจิตใจของพวกเขา ความรู้ ความเข้าใจ และนิมิตที่ร่วมกัน มีข้อพระคัมภีร์อยู่สองเล่มที่น่าสนใจมาเปรียบเทียบ ข้อแรกอยู่ใน โฮเชยา 4:6 “ประชากรของเราถูกทำลายเพราะขาดความรู้ เพราะเจ้าปฏิเสธไม่รับความรู้ เราก็ปฏิเสธเจ้าไม่ให้รับเป็นปุโรหิตของเรา เพราะเจ้าหลงลืมพระบัญญัติแห่งพระเจ้าของเจ้า เราก็จะลืมพงศ์พันธุ์ของเจ้าเสียด้วย” ความรู้ของตัวเองไม่ได้นำมาซึ่งอำนาจ แต่การใช้ของพระองค์ คือ (ความเอาใจใส่) ความรู้เช่นนี้ก็จะสามารถเป็นไปได้ พระคัมภีร์เล่มที่สองอยู่ใน สภษ.29:18”ที่ใดๆ ที่ไม่มีการเผยธรรม ประชาชนก็ละทิ้งความยับยั้งชั่งใจเสีย แต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติจะเป็นสุข” นิมิต เป็นแสงสว่าง (การเผย) เราได้รับเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของพระเจ้าสำหรับชีวิตของเราในการรับใช้ มีอยู่สองสิ่งที่ได้สอนเรา คือประชากรขาดความรู้กำลังอยู่ในอันตรายของการถูกทำลาย และคนที่ไม่มีนิมิตก็จะพินาศ  การไม่มีนิมิตก็ไม่มีแรงผลักดันที่จะก้าวไปข้างหน้าด้วยความเชื่อ การก้าวก็จะช้าแต่แน่นอนก็จะสูญเสียผลประโยชน์ของพวกเขาเอง ผลประโยชน์ที่ลึกคือผลแห่งการร่วมกันในความรู้และนิมิต มันเป็นความรู้ที่ลุกเป็นไฟอยู่ในเรา ความรู้เป็นเหมือนกับเครื่องจักรแต่นิมิตได้ผลิตความแข็งแกร่งแห่งความปรารถนาที่จะเคลื่อนเครื่องจักรไปได้ด้วยพลังอันมหาศาล ความเชื่อที่แท้จริงจะมาสู่เราได้ก็คือ ความรู้แห่งพระคำ แต่ความรู้ในตัวมันเองก็ยังไม่พอขาดพลังขับเคลื่อน ความรู้ของเราแห่งพระคำของพระเจ้าจำต้องถูกสร้างขึ้นภายในตัวเราที่มีแรงปรารถนาอันแรงกล้าสำหรับการปฏิบัติตามพระวจนะ หลายคนเข้าใจถึงพระสัญญาของพระเจ้าแต่พวกเขาไม่เคยปฏิบัติตามพระสัญญาเหล่านั้น เพราะพวกเขาขาดความปรารถนาอันแรงกล้าต่อความต้องการที่แท้จริง ที่ลึกภายในก้นบึ้งแห่งหัวใจของเขาเอง ความปรารถนาของเราไม่ใช่เพียงแค่รู้ถึงพระสัญญาเพียงเท่านั้น แต่ต้องมั่นในทางความคิดด้วย กล่าวถึง และมีสันติสุขภายในด้วย การกระทำตามนั้นคือความเชื่อที่แท้จริง เป็นชนิดแห่งความเชื่อที่ได้ผลิตนิมิตให้เราติดตามด้วยไม่คาดสายตา  ดังนั้น ถ้าจะให้เกิดขึ้นได้ต้องเต็มไปความเชื่อชนิดนี้ที่แข็งแกร่งมั่นคง มก.11:24 “เหตุฉะนั้น เราบอกท่านทั้งหลายว่า ขณะเมื่อท่านจะอธิษฐานพระเจ้าขอสิ่งใด จงเชื่อว่าได้รับ และท่านจะได้รับสิ่งนั้น” ถ้ายังไม่ได้ขอให้เราขอก็จะได้ในสิ่งที่เราปรารถนา แต่ต้องเป็นการขอที่เต็มไปด้วยความเชื่ออันแรงกล้าอย่างลึกๆ ในจิตวิญญาณของเราด้วยความบริสุทธิ์ใจภายใต้จิตสำนึกที่ดี คิดดี ทำดี มีคุณธรรม จริยธรรมแห่งความดีงามที่ได้ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เริ่มแรก เพื่อเราจะได้รับนิมิตและคว้าเอาไว้ด้วยความมั่นใจ และก้าวตามนิมิตนั้น ความสำเร็จก็จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ขอให้เรายึดนิมิตเอาไว้ด้วยใจที่แน่วแน่ปราศจากความสงสัยในความคิด โดยยึดเอาพระสัญญาของพระเจ้าที่ได้มอบให้กับเราในพระวจนะที่เต็มไปด้วยฤทธิ์เดช เพราะว่า ถ้าประชากรขาดการเผยธรรม เขาเหล่านั้นก็ขาดความยับยั้งชั่งใจทำอะไรโดยขาดจิตสำนึกที่ดี การขาดจิตสำนึกที่ดีเพียงนิดเดียวความปรารถนาเหล่านั้นก็ขาดพลังของการที่จะได้รับคำตอบ หรือไปไม่ถึงความต้องการ “นิมิต” นั้นๆ อย่างน่าผิดหวัง จริยธรรม คือ จริย+ธรรม  ซึ่งคำว่าจริยหมายถึง การประพฤติหรือกริยาที่ควรประพฤติ   ส่วนคำว่าธรรม หมายถึง คุณความดี เมื่อรวมกันแล้วก็คือการกระทำความดี หรือรวมถึงความซื่อสัตย์ ความยุติธรรม ถ้าขาดสิ่งเหล่านี้ไปโลกก็จะวุ่นวาย ความชั่วหรือการขาดการยับยั้งชั่งใจก็จะเกิดขึ้นโดยปริยาย แต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติก็จะเป็นสุข สุขกาย สุขใจ ทุกอย่างก็เป็นสุข โลกก็จะสงบ แต่ทุกวันนี้มันไม่ได้เป็นไปอย่างนั้นผู้คนต่างชิงดีชิงเด่น แย่งชิงกัน ถ้าไม่ได้ตามใจปรารถนาก็ฆ่าฟันกัน เหตุเหล่านี้ก็คือความบาปที่ได้เข้ามาครอบงำมนุษยชาติ เราทั้งหลายซึ่งเป็นคริสตชนภายใต้ร่มพระคุณอันยิ่งใหญ่ ผมเชื่อเหลือเกินว่าการยับยั้งชั่งใจจะมีอยู่ในเราทุกคนที่เชื่อและกระทำตามพระวจนะของพระองค์อย่างเคร่งครัด และยึดนิมิตอย่างเข้มแข็งเพื่อก้าวไปด้วยแรงแห่งศรัทธา จนไปถึงความไพบูลย์ของพระองค์ด้วยแรงผลักดันแห่งนิมิตที่ได้ทรงมอบให้กับทุกท่านตามแต่พระประสงค์ในจิตใจที่ลึกแห่งความต้องการนะครับ เอเมน..... ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆ ท่านครับ.....   ................................................   วันอังคารที่ 26 พฤศจิกายน 2013 เวลา 21:07 น.
ฉบับสุดท้าย เพื่อน (Friend) » ฉบับสุดท้าย เพื่อน (Friend) ศจ.พงศ์ศักดิ์ ปิ่นแก้ว pinkaewpongsak@gmail.com (mailto:pinkaewpongsak@gmail.com)   หลังจากที่ผมรับใช้อยู่ในคริสตจักรใหญ่นั้นอยู่ร่วมหนึ่งปี ไม่มีเวลาพักผ่อนนอนไม่พอจนกระทั่งล้มป่วยลง จึงได้ลาออกจากที่นั่นเพื่อมาพักผ่อนรักษาตัวให้กลับมีกำลังขึ้นมาใหม่ ในช่วงนั้นก็ได้ใช้เวลากับพระเจ้าไปด้วยเพื่อขอการทรงนำในก้าวต่อไป แต่ในใจก็คิดถึงคริสตจักรหนึ่งที่เคยไปนมัสการก่อนเดินทางไปอังกฤษ (ทุกครั้งเวลาผมจะทำอะไรต้องอธิษฐานก่อนเสมอ) ครั้งนี้ก็เหมือนกันได้อธิษฐานขอหมายสำคัญจากพระเจ้า หลังจากนั้นก็ได้รับคำตอบจึงได้โทรศัพท์ไปหาศิษยาภิบาลและนัดหมายที่จะพบกัน ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีผมเริ่มต้นรับใช้ใหม่อีกครั้งหนึ่งด้วยใจที่เป็นอิสระ ชีวิตเริ่มเข้าไปสู่ทิศทางของพระเจ้ามากขึ้นถึงจะอยู่ไกลจากบ้านก็ไม่เป็นไรถ้าพระเจ้าสถิตอยู่ด้วย ทุกวันดูมีสันติสุขมาก เยี่ยมเยียนเลี้ยงดูจิตวิญญาณ ทำกลุ่มเซลล์ ประกาศ เป็นพยานแต่ก็ไม่หนักเหมือนตอนที่อยู่คริสตจักรก่อน เช่นเคยก็ยังกลับบ้านดึกเหมือนเดิมเพราะต้องทำกลุ่มเซลล์ จึงไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับครอบครัวเช่นเดิม การรับใช้ในคริสตจักรนี้ผมก็ได้เป็นผู้ประสานงานขององค์กรอีอีสามประเทศไทยด้วย จุดนี้เองมีความสำคัญมากในเรื่อง “เพื่อน” เพราะว่าการเป็นผู้ประสานงานนี้ก็ได้มีโอกาสเดินทางไปในภาคต่างๆ ของประเทศ เพื่อประสานงานขององค์กรในการกระตุ้นผู้ที่เคยมาอบรมหลักสูตรของการประกาศข่าวประเสริฐในรูปแบบของการทวีคูณ อีอี 3 ให้ได้กลับมาใช้ระบบนี้มากยิ่งขึ้น  ทำให้ผมได้มีเวลารู้จักเพื่อนผู้รับใช้ตามภาคนั้นๆ ที่ได้เดินทางไปเพิ่มมากขึ้น นี่ก็น่าจะเป็นการจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า เพราะงานของพระองค์จำเป็นที่จะต้องมีสายสัมพันธ์ต่อกันและกันเพื่อง่ายต่อการประสานฯ ตลอดระยะเวลา 6 ปีเต็มที่ปรนนิบัติรับใช้พระองค์อยู่ที่นี่มีความสุขมาก ในช่วงระยะเวลาต่างๆ ก็มีเหตุการณ์หลายอย่างที่เกิดขึ้น ผูกพันกับสมาชิกเป็นกันเองกับทุกคนยิ่งนานวันก็ยิ่งมีประสบการณ์มากขึ้นกับพระเจ้า ผมว่าคริสตจักรนี้พระเจ้าจัดเตรียมให้กับผมที่จะได้รับใช้ในหนทางที่จะไปสู่แผนการณ์ที่ได้จัดเตรียมไว้ ตอนที่พระเจ้าได้ทรงตรัสกับอับราฮัมว่า จงนำบุตรของเจ้ามาถวายเป็นเครื่องบูชาให้กับเรา พระองค์ทรงรู้ว่าอับราฮัมรักบุตรคนนี้มาก จึงต้องการทดสอบจิตใจดูว่าท่านจะรักบุตรของท่าน หรือว่ารักพระองค์มากกว่ากัน แต่ด้วยความเชื่อที่ท่านมีอยู่ไม่เคยจางหายไปนั้น ท่านได้กระทำตามที่พระองค์ทรงตรัสทุกประการ ได้นำบุตรไป ณ สถานที่ที่จะถวายแด่พระเจ้า ในขณะที่ยื่นมือจับมีดาจะฆ่าบุตรชาย แต่ทูตของพระเจ้าเรียกเขาจากฟ้าสวรรค์ว่า  อับราฮัม อับราฮัม เรารู้แล้วว่าเจ้ายำเกรงพระเจ้า ด้วยเห็นว่าเจ้ามิได้หวงบุตรชายของเจ้า ยอมถวายบุตรคนเดียวของเจ้า เราจะอวยพรเจ้าให้เจ้าเป็นบิดาของประชาชาติ และเมื่ออับราฮัมเงยหน้าขึ้น ก็พบแกะตัวหนึ่ง ปฐมกาล 22:13”อับราฮัมเงยหน้าขึ้นมองดู เห็นข้างหลังท่านมีแกะผู้ตัวหนึ่ง เขาของมันติดอยู่ในพุ่มไม้ทึบ อับราฮัมก็ไปจับแกะตัวนั้นมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแทนบุตรชาย” สถานที่นั้นเอง ท่านจึงเรียกชื่อนั้นว่า “เยโฮวาห์ยิเรห์” อย่างที่เขาพูดกันทุกวันนี้ว่า จะจัดไว้บนภูเขาของพระเยโฮวาห์ นี่คือคำที่ว่า “พระเจ้าผู้จัดเตรียม” ถ้าเราเชื่อและกระทำตามในสิ่งที่พระองค์ทรงตรัส เราก็จะได้พบกับสิ่งที่พระองค์จัดเตรียมไว้ให้กับเรา ผมเชื่อเช่นนั้นมาตลอดสิ่งที่พระองค์บอกเกิดขึ้นจริงกับชีวิตผมมาเสมอ ในช่วงที่รับใช้อยู่นั้นก็มีเรื่องอัศจรรย์เกิดขึ้นหลายอย่างด้วยกัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมได้ไปถึงนิมิตที่พระเจ้าให้ก็คืองาน “ฤทธิ์เดช” ซึ่งเป็นงานประจำปีของชาวคริสตชนในประเทศไทย เป็นงานที่ทุกคนปรารถนาที่จะได้รับใช้ร่วมกันเป็นพระพรมาก ยังจำได้ว่าในปี คศ.1998 ซึ่งก็จะถึงงานฤทธิ์เดชของปีนั้นได้มีการประชุมของคณะกรรมการจัดงาน ทางคริสตจักรก็ได้ส่งผมเป็นตัวแทนไปร่วมประชุมกับเขาด้วย มีการประชุมอยู่หลายครั้งด้วยกันจนกระทั่งถึงเวลาที่จะเลือกผู้นำนมัสการ ก็ได้เลือกท่านนั้นท่านนี้อยู่หลายท่านด้วยกัน แต่พอเอาเข้าจริงมีอยู่ท่านหนึ่งได้ปฏิเสธที่จะมาร่วมด้วย ทางคณะกรรมการก็เลยพูดในที่ประชุมว่าก็เอาอาจารย์พงศ์ศักดิ์ นั่นแหละนำนมัสการแทน นี่คือที่มาของการที่จะเข้าไปสู่นิมิตที่ได้ให้ไว้ คือมีอยู่คืนหนึ่งในอังกฤษขณะที่ได้เข้าเฝ้าพระเจ้าอยู่นั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็ได้นำให้เข้าไปสู่เวลาของพระเจ้า  แล้วก็ได้เห็นภาพนิมิตว่าตัวเองยืนถือไมค์โครโฟนอยู่ท่ามกลางฝูงชนรอบด้าน กระโดดโลดเต้นไปมา นำพี่น้องนมัสการพระเจ้า เป็นภาพที่ประทับใจมากแต่ก็ไม่ทราบว่าภาพนี้เกิดขึ้นที่ไหน เพราะว่าตอนนั้นอยู่ที่ประเทศอังกฤษ แปลกภาพที่เห็นนั้นเป็นคนไทยไม่ใช่ฝรั่ง ผมก็ได้เฝ้ารอภาพนั้นมาโดยตลอดจนกระทั่งกลับมาเมืองไทย และนิมิตนั้นก็ได้เกิดขึ้นจริงในงาน “ฤทธิ์เดช” นี่เอง คืนที่ผมได้นำพี่น้องนมัสการพระเจ้า ในขณะที่ยืนถือไมค์มีฝูงชนของพระเจ้าทั้งยืนและนั่งอยู่รอบด้านเหมือนในนิมิตอย่างไงอย่างงั้นเลย ทำให้ผมรู้ว่านิมิตที่ให้นั้นคืองานฤทธิ์เดชผมตื้นตันใจมาก มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก หลังจากนั้นก็ได้รับใช้ในงานฤทธิ์เดชอยู่หลายปี และผมก็เชื่อว่างานเช่นนี้ก็จะเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน พระเจ้าจะนำฝูงชนของพระองค์เข้ามาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน รวมกันเป็นพลังอันมหาศาลเพื่อเสียงแห่งการสรรเสริญจะขึ้นไปสู่บัลลังก์ของพระเจ้า เพื่อพระพรของพระองค์จะเทลงมาสู่ปวงประชาชาติทั้งสิ้น จากการได้ติดตามพระเจ้าเกือบสามสิบปีที่ผ่านมา ได้ส่ำสมประสบการณ์ในทุกด้านที่พระเจ้าได้ทรงประทานให้ จากวันนั้นถึงวันนี้นิมิตต่างๆ ที่มีได้เกิดขึ้นมาโดยตลอดพระองค์ไม่เคยที่จะไม่ทำตามพระสัญญาของพระองค์เลย จนกระทั่งได้มีโอกาสมารับใช้อยู่ในองค์กรหนึ่งจากหมายสำคัญที่ขอกับพระองค์ หลังจากที่ได้ออกมาจากคริสตจักรนั้นแล้ว ในช่วงที่ยังคงรับใช้อยู่ในงานฤทธิ์เดชวันหนึ่งหลังจากมีการประชุมเสร็จ ก็ได้อยู่คุยต่อกับผู้รับใช้อาวุโสสองท่านซึ่งอยู่ในองค์กรนั้น แล้วก็ได้ขอหมายสำคัญกับพระเจ้าว่า ถ้ามีท่านใดท่านหนึ่งถามว่าจะมารับใช้ด้วยกันในองค์กรนี้ไหม (นั้นคือหมายสำคัญ) และในเวลานั้นก็มีท่านหนึ่งได้ถามผมว่าจะมารับใช้ด้วยกันไหม ผมก็เลยรีบตกลง เพราะเป็นหมายสำคัญที่มาจากพระเจ้า รับใช้อยู่ในคณะฯนี้มาประมาณ 12-13 ปีมาแล้ว ด้วยพระคุณของพระเจ้า การรับใช้เป็นการรับใช้ไปรอคอยพระสัญญาไปด้วย ผมเชื่อว่าในขณะที่รับใช้ถ้าหัวใจของเราจดจ่ออยู่กับพระองค์ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ยากมากที่จะพรากเราออกไปจากพระองค์ สดุดี 1:2 “แต่ความปีติยินดีของผู้นั้นอยู่ในพระธรรมของพระเจ้า เขาภาวนาพระธรรมของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน” พระธรรมข้อนี้ได้ทำให้มีการเชื่อมต่ออย่างอัศจรรย์ อุปสรรคหรือปัญหาที่เกิดขึ้นก็ไม่สามารถทำให้เราออกไปจากน้ำพระทัยได้ ประสบการณ์เป็นสิ่งสำคัญมากต่อการยึดมั่น ทุกการทดลองก็จะผ่านพ้นไปได้ เพราะการทดลองที่เกิดขึ้นกับเราพระองค์ไม่เคยทำให้ต้องทนไม่ได้แม้สักครั้งเดียว 1คร.10:13 “ไม่มีการทดลองใดๆ เกิดขึ้นกับท่านนอกเหนือจากการทดลองซึ่งเคยเกิดกับมนุษย์ทั้งหลาย พระเจ้าทรงสัตย์ธรรม พระองค์จะไม่ทรงให้ท่านต้องถูกทดลองเกินกว่าที่ท่านจะทนได้ และเมื่อทรงทดลองท่านนั้น พระองค์จะทรงโปรดให้ท่านมีทางที่จะหลีกเลี่ยงได้ด้วย เพื่อท่านจะมีกำลังทนได้”   ทุกวันนี้การรับใช้ของผมอยู่ได้ก็โดยมีเพื่อนๆ ที่คอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อนที่ประเสริฐที่สุดของผมก็คือ “พระเยซู” พระองค์ทรงเป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งพ่อ เป็นที่ปรึกษามหัศจรรย์ เป็นครอบครัวเดียวกันทุกสถานการณ์ ตลอดระยะเวลาที่ดำเนินชีวิตในพระมรรคาทุกลมหายใจเข้าออก คือผู้ที่ทรงนำข้าพระองค์กลับมา และเปลี่ยนแปลงทุกกระเบียนนิ้วในร่างกายนี้ บั้นปลายของชีวิตขอมอบอุทิศแด่พระองค์เพียงผู้เดียว ด้วยการรอคอยนิมิตที่ได้มอบให้ วันเวลาเหล่านั้นที่ผ่านมาเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามากยิ่ง ด้วยทุกวันความเชื่อ และความศรัทธาจะยิ่งทวีคูณมากขึ้นว่าวันนั้นจะมาถึงอีกไม่นาน ฝูงชนของพระเจ้าจะรวมตัวกันเข้ามาเป็นประชาชาติอันมโหฬาร วางทุกสิ่งที่ถืออยู่ลง เหมือนชาวนาที่เก็บเกี่ยวผลผลิตเรียบร้อยแล้ว เพื่อจะเฉลิมฉลองโห่ร้องเต้นโลด สรรเสริญนมัสการพระเจ้าโดยสุดจิต สุดใจ สุดกำลังที่มีอยู่ ถวายสาธุการแด่องค์สูงสุดแต่เพียงผู้เดียว ด้วยการรอคอยจะไม่เสียเปล่าพระองค์ไม่เคยทำให้ต้องคอยแล้วไม่เกิดอะไรขึ้น  สดุดี 126:3,5-6 “พระเจ้าทรงกระทำการมโหฬารให้เรา เรามีความยินดี” “ขอให้บรรดาผู้ที่หว่านด้วยน้ำตา ได้เกี่ยวด้วยเสียงโห่ร้องอย่างชื่นบาน” “ผู้ที่ร้องไห้ออกไป หอบหิ้วเมล็ดพืชเพื่อจะหว่านจะกลับบ้าน ด้วยเสียงโห่ร้องอย่างชื่นบาน นำฟ่อนข้าวของตนมาด้วย” ด้วยเสียงโห่ร้องนี้จะไปถึงบัลลังก์ของพระเจ้า เป็นที่พอพระทัยแล้ววันที่รอคอยก็จะมาถึงอย่างฉับพลัน ปัจจุบันทันด่วน โดยไม่คาดคิดด้วยตกตะลึงพึงเพลิด แต่เราทุกคนพร้อมแล้วที่จะไปกับพระองค์ เป็นเจ้าสาวที่บริสุทธิ์สำหรับเจ้าบ่าวคนเดียวของเรา ข้าพระองค์อธิษฐานให้เวลานั้นมาถึงเร็ววันนี้ด้วยเถิด อธิษฐานในนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน....  (ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตาม ทุกถ้อยคำเหล่านี้ขอมอบถวายแด่พระองค์เพียงผู้เดียว)........       ................................................... วันพุธที่ 02 ตุลาคม 2013 เวลา 20:37 น.

ธรรมชีวิต 1-7 มกราคม 2013

postdateiconวันอังคารที่ 01 มกราคม 2013 เวลา 23:58 น. | postauthoriconเขียนโดย องค์การ ก้าวไปสู่ความสว่าง | PDF | พิมพ์ | อีเมล

1 มกราคม 2013

“ปีใหม่ไปสู่ความไม่รู้”

เพราะอับราฮัมมีความเชื่อ ฉะนั้นเมื่อพระเจ้าทรงเรียก...ท่านได้เชื่อฟังและได้เดินทางออกไปโดยหารู้ไม่ว่าจะไปทางไหน

ฮีบรู 11:8

อุปสรรคที่ยากเย็นที่สุดอย่างหนึ่งในการติดตามพระคริสต์คือการกลัวในสิ่งที่เราไม่รู้ เราต้องการรู้ล่วงหน้าว่าผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไรหากเราเชื่อฟัง และพระองค์จะพาเราไปไหน แต่เราได้รับเพียงการยืนยันว่าพระองค์จะทรงอยู่ด้วยและทรงควบคุมดูแล จากนั้นเราก็มุ่งไปสู่สิ่งที่ไม่รู้กับพระองค์

อับราฮัมเป็นแบบอย่างของผู้ที่เต็มใจเดินกับพระเจ้าไปสู่อนาคตที่ไม่แน่นอน “เพราะอับราฮัมมีความเชื่อ ฉะนั้นเมื่อพระเจ้าทรงเรียกให้ท่านออกเดินทางไปยังที่ซึ่งท่านจะรับเป็นมรดก ท่านได้เชื่อฟังและได้เดินทางออกไปโดยหารู้ไม่ว่าจะไปทางไหน” (ฮบ.11:8)

อับราฮัมรู้ว่าพระเจ้าทรงเรียกท่านและทรงมอบพระสัญญาแก่ท่าน และนั่นก็เพียงพอแล้ว ท่านเต็มใจจะวางอนาคตไว้กู้พระองค์

ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ ขอมอบอนาคตไว้กับพระเจ้าด้วยความวางใจและก้าวออกไปด้วยความเชื่อ ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

2 มกราคม 2013

“รักมากพอ”

...แม้จับผู้ใดที่ละเมิดประการใดได้ ท่านซึ่งอยู่ฝ่ายพระวิญญาณ จงช่วยผู้นั้นด้วยใจอ่อนสุภาพให้เขากลับตั้งตัวใหม่

กาลาเทีย 6:1

ทุกวันนี้ผู้คนมักพูดถึงการทำตามแบบพระเยซูด้วยการ “ยอมรับ” และ “สนับสนุน” ผู้อื่นในแบบที่เขาเป็น พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ เราจะต้องไม่เผชิญหน้าเพื่อตักเตือนเมื่อพวกเขาทำสิ่งผิด

พระเยซูทรงรักและยอมรับผู้อื่น แต่พระองค์ไม่ผ่อนปรนกับการเผชิญหน้า เราจะเห็นได้จากลูกาบทที่ 7

พระเยซูทรงรับคำเชิญไปทานอาหารในบ้านของซีโมนที่เป็นฟาริสี ขณะที่อยู่ในเรือนของเขาพระองค์ทรงยอมให้หญิงที่ชื่อเสียงไม่ดีคนหนึ่ง มาชโลมพระบาทด้วยน้ำมันหอมราคาแพง พระเยซูทรงทราบความคิดของซีโมนที่มีต่อหญิงคนนี้ขณะที่นางกำลังแสดงออกถึงความรักต่อพระองค์ (ข้อ 36-39) ดังนั้น พระองค์จึงตำหนิซีโมนในเรื่องความหน้าซื่อใจคดของเขา

ดูเหมือนซีโมนตั้งใจจะเชิญพระเยซูมาที่บ้านเพื่อจะจับผิดพระองค์ พระเยซูทรงเตือนให้เขารู้ถึงความบกพร่องในการต้อนรับแ-ขกตามมารยาทที่เขาควรปฏิบัติ อีกทั้งพระองค์ทรงทราบถึงอดีตที่ผิดบาปของหญิงคนนั้น (ข้อ 44:46) และการกลับใจที่แท้จริงของนาง พระองค์จึงตรัสว่า “ความผิดบาปของนางซึ่งมีมากได้โปรดยกเสียแล้วเพราะนางรักมาก” (ข้อ 47) พระเยซูทรงให้เกียรติทุกคน ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นนักศาสนาที่เคร่งครัด คนเก็บภาษีที่คดโกง หรือหญิงโสเภณี แาต่พระองค์ไม่เคยโอนอ่อนกับความบาปของเขา ทรงรักมนุษย์มากพอที่จะตักเตือนพวกเขา เราก็ควรจะทำเช่นนั้นด้วย

ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยให้ข้าพระองค์มีใจกล้าที่จะพูดความจริงด้วยใจรักในการเตือนสติ ผู้อื่นด้วยเถิด ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

3 มกราคม 2013

“สัมผัสทั้ง 5”

ของประทานอันดีทุกอย่าง และของประทานอันเลิศทุกอย่างย่อมมาจากเบื้องบน

ยากอบ 1:17

การได้รับความรื่นรมย์ทางประสาทสัมผัสต่างๆของเรา ฟังดูเป็นสิ่งที่ไม่ดี นั่นอาจเป็นเพราะเราอยู่ในโลกที่หมกมุ่นแต่สิ่งบันเทิง แต่พระเจ้าทรงเห็นชอบที่เราจะมีความรื่นรมย์ใจอย่างที่เหมาะสมผ่านสัมผัสทั้งห้า

เหตุผลประการแรกคือ พระเจ้าทรงสร้างให้เรามีสัมผัสทั้งห้า คือ รูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส และทุกสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างนั้นดี

ประการที่สอง พระเจ้าทรงสร้างให้สัมผัสเป็นส่วนหนึ่งของการนมัสการ ให้เราพิจารณาจากพลับพลาซึ่งเป็นสถานนมัสการที่เป็นแบบแผนแห่งแรกของพระเจ้า ในพลับพลามีหีบพันธสัญญาหุ้มทองคำตกแต่งอย่างงดงาม พระเจ้าทรงเห็นชอบกับสิ่งสวยงาม ในพลับพลามีแท่นเผาเครื่องหอมบูชาซึ่งปุโรหิตจะเผาเครื่องเทศกลิ่นหอมที่ปรุงโดยช่างปรุง พระเจ้าทรงพอพระทัยในกลิ่นที่หอมและนอกจากนี้ในพลับพลามีโต๊ะที่สร้างอย่างปราณีต พร้อมทั้งจานชามและคนโท ทรงเห็นชอบในรสชาติที่ดีของอาหาร ม่านที่อยู่รอบพลับพลาทำจากด้ายสีสวยสดและผ้าลินินเนื้อดี ทรงเห็นชอบในสีสันและเนื้อผ้าที่งดงาม เราได้พบใน 2 พงศาวดาร 29:28 ว่า ดนตรีก็เป็นองค์ประกอบหนึ่งของการนมัสการ พระเจ้าทรงพอพระทัยในเสียงอันไพเราะ

พระเจ้าทรงเห็นคุณค่าของ รูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัสที่ดี แต่พระองค์ไม่ประสงค์ให้เรานมัสการสิ่งเหล่านั้น พระองค์ประสงค์ให้เรามีความยินดีและสำนึกในพระคุณซึ่งจะนำพาให้เรานมัสการพระองค์ ผู้ทรงสร้างและประทานสิ่งดีทุกอย่างแาก่เรา

ขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงประทานสัมผัสทั้ง 5 ให้กับเราทั้งหลาย  ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

4 มกราคม 2013

“หนังสือที่ดีที่สุด”

พระคัมภีร์ ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้าและเป็นประโยชน์ในการสอน...และการอบรมในทางธรรม

2 ทิโมธี 3:16

ระหว่างที่แม่ไปส่งจอร์แดนที่ศูนย์เด็กก่อนวัยเรียน เขาซักถามถึงเรื่องการฟื้นคืนพระชนม์ แม่จึงรู้ว่าเขาเข้าใจผิดโดยคิดว่าพระเยซูทรงฟื้นคืนพระชนม์ครั้งแรกในวันอีสเตอร์นี้เธออยากแก้ไขความเข้าใจของเขาจึงจอดรถที่ข้างทาง และเล่าเรื่องพระเยซูสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์ให้เขาฟัง และสรุปว่า “พระเยซูฟื้นจากความตายนานแล้ว และตอนนี้พระองค์อยากจะเข้ามาอยู่ในใจของเรา” แต่จอร์แดนก็ยังไม่เข้าใจ เธอไม่รู้จะอธิบายอย่างไรอีก จึงพูดขึ้นว่า “เราแวะร้านหนังสือกันดีมั้ย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วแม่เห็นหนังสือเกี่ยวกับอีสเตอร์ เราจะได้ซื้อมาอ่านด้วยกันไงจ๊ะ” ด้วยความฉลาดเกินวัย จอร์แดนตอบแม่ว่า “เราอ่านพระคัมภีร์เลยไม่ดีเหรอฮะ”

จอร์แดนคิดถูกแล้ว หนังสืออรรถาธิบายและหนังสือต่างๆ ที่เกี่ยวกับพระคัมภีร์ล้วนแต่มีประโยชน์ แต่มันไม่ควรมาแทนที่พระคัมภีร์ซึ่งเป็นการสำแดงพระองค์ของพระเจ้า

ไม่มีหนังสืออื่นใดที่เขียนมาถึงเราโดย “การดลใจจากพระเจ้า” (2 ทธ.3:16) นักเขียนอูยีน ปีเตอร์สัน กล่าวว่า “พระสุรเสียงของพระเจ้ากำลังตรัสกับเรา เชื้อเชิญเรา สัญญาเรา อวยพรเรา ตักเตือนเรา สั่งเรา และเยียวยาเรา”  ให้เราคิดอย่างจอร์แดนและมุ่งไปอันดับแารกที่พระคัมภีร์ซึ่งเป็นแหล่งความจริงสูงสุด

ข้าแต่พระเจ้าขอทรงช่วยให้จิตใจและความคิดของข้าพระองค์รักในพระวจนะของพระองค์มากๆ ด้วยเถิด ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

5 มกราคม 2013

“ความแตกต่าง”

ฝ่ายโมเลสจึงทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่าจึงจะไปเฝ้าฟาโรห์และนำคนอิสราเอลออกจากอียิปต์” พระองค์จึงตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้าแน่...”

อพยพ 3:11-12

เมื่อโมเสสยืนอยู่ต่อหน้าพระผู้เป็นเจ้านั้น ท่านทราบดีว่าตนเองไม่สามารถจะทำตามที่พระเจ้าขอให้ท่านทำได้ ครั้งหนึ่งท่านเคยพร้อมที่จะก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้นำในประเทศอียิปต์ แต่โมเสสกลับหันหลังให้กับความรุ่งโรจน์ที่ไม่มีทางจะเป็นอื่นไปได้นั้นเสีย แล้วยืนเคียงข้างกับประชากรของท่านคือพวกทาส พวกเขาไม่ยอมรับท่าน เมื่อท่านต้องหลบหนีเนื่องจากได้ฆ่าคน โมเสสได้ใช้เวลาหลายปีในป่าทุรกันดารเพื่อเลี้ยงแกะให้กับชายคนหนึ่ง ท่านได้กลายจากคนที่เป็นผู้นำอันสูงส่งไปสู่ความต่ำต้อยที่สุด

โมเสสมองเห็นแต่เพียงความผิดพลาดของตนเองในขณะที่ท่านไตร่ตรองการร้องขอของพระเจ้าและสำรวจดูความสามารถของตนเองอยู่นั้น ท่านก็มองเห็นความล้มเหลวอีกประการหนึ่งของตนเอง สิ่งที่พระเจ้าทรงขอจากท่านนั้นดูเหมือนจะเกินความสามารถของท่าน สำหรับโมเสสแล้วมันเป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับพระผู้เป็นเจ้าแล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่พระเจ้าโมเสสได้ช่วยกันเปลี่ยนแปลงดุลยภาพ และทำให้สิ่งที่โมเสสไม่สามารถจะทำได้ด้วยตนเองนั้นเป็นไปได้

หากเราคิดถึงแต่ข้อจำกัดและความอ่อนแอของตนเอง เราก็อาจจะพ่ายแพ้ได้ง่ายๆ แต่พระเจ้าตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้าแน่” เราจะพบฤทธิ์อำนาจและพลังของเราได้ในองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ว่าจะทรงเรียกให้เราดำเนินชีวิตอย่างบริสุทธิ์ ให้เคลื่อนย้ายภูเขาหรือทำสิ่งที่ยากเย็นประการก็ตาม พระเจ้าไม่เพียงแต่ทรงต้องการความสามารถของเราเท่านั้น และยังทรงต้องการความไว้วางใจและการเชื่อฟังจากเราด้วย

ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์เป็นของพระองค์ โปรดสถิตอยู่กับข้าพระองค์และช่วยให้ข้าพระองค์เชื่อฟังพระองค์อันเป็นสัญญาณแห่งความไว้วางใจ ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน


6 มกราคม 2013

“จานสกปรก”

...จงอยู่ในพระองค์ เพื่อว่าเมื่อพระองค์ทรงปรากฏ เราทั้งหลายจะได้มีใจกล้า และไม่หลบพระพักตร์พระองค์ด้วยความละอาย เมื่อพระองค์เสด็จมา

1 ยอห์น 2:28

ขณะที่ผมยังเป็นเด็ก คุณพ่อของผมมักจะเดินทางไปต่างจังหวัดเพื่อแบ่งปัน และหนุนใจในคริสตจักรอื่นๆและในการประชุม บางครั้งคุณแม่ก็จะร่วมเดินทางไปด้วย โดยที่ผมกับน้องต้องอยู่กันตามลำพังสัก 2-3 วัน เราชอบที่ได้อยู่อย่างอิสระ แต่ไม่ชอบที่จะต้องล้างจานเอง   ผมนึกถึงตอนที่เราพยายามประวิงเวลาของงานล้างจานออกไปให้นานที่สุด โดยเอาถ้วยชาม แก้วน้ำ และช้อนส้อมที่ใช้แล้วทั้งหมดไปกองสุมไว้ในกาละมัง  หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ พูดถึงปลายสัปดาห์ ในกาละมังจะไม่มีที่วางให้เราใส่ได้อีก ดังนั้น ตอนเย็นก่อนวันที่พ่อและแม่จะกลับมา เราก็ตั้งหน้าตั้งตาจัดการกับถ้วยชามที่กองอยู่ในเตาทั้งหมด โดยใช้เวลารวมหลายชั่วโมง มันจะน่าอายขนาดไหนถ้าพ่อกับแาม่กลับมาเร็วกว่าที่เราคาดไว้

เนื่องจากเราไม่รู้แน่ชัดว่าพระคริสต์จะเสด็จกลับมาเมื่อไหร่ (มธ.24:36, 42-44) ฉะนั้น เราต้องไม่ดำเนินชีวิตคริสเตียนแบบขี้เกียจ การคาดหมายว่าพระองค์จะเสด็จกลับมาได้ทุกเวลาน่าจะช่วยให้เราเป็นทาสที่ “สัตย์ซื่อและฉลาด” (ข้อ 45) และมีชีวิตดังคนที่ “มีใจกล้าและไม่หลบพระพักตร์พระองค์ด้วยความละอาย” เมื่อพระองค์เสด็จมา (1 ยน.2:28)

พระคริสตจะเสด็จมาอีกครั้งดังที่พระองค์ทรงสัญญาไว้ บางทีอาจจะเป็นวันนี้ก็ได้! คุณยังมี “จานสกปรก” ที่ต้องจัดการอยู่หรือเปล่า? ถึงเวลาแล้วที่เราทุกคนจะต้องเตรียมพร้อม

ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ที่จะไม่สะสมสิ่งที่ไม่ดีไว้ในชีวิต ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

7 มกราคม 2013

“ความช่วยเหลือที่ไม่คาดคิด”

แต่หญิงนั้นได้ซ่อนชายทั้งสองเสีย...

โยชูวา 2:4

ในปี 1803 โธมัล เจฟเฟอร์สัน มอบหมายให้ลูอิสและคลาร์คนำคณะออกสำรวจบุกเบิกข้ามอเมริกา ไปจนถึงชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิค คณะสำรวจชุดนี้ถูกเรียกว่า “หน่วยค้นพบ” พวกเขาปฏิบัติภารกิจตามชื่อที่ตั้งไว้ได้อย่างลุล่วง โดยสำรวจพบสัตว์และพืชพันธุ์ใหม่ถึง 300 ชนิด พบอินเดียแดงเกือบ 50 เผ่า คณะสำรวจนี้ได้พบและร่วมทางไปกับพ่อค้าขนสัตว์ชาวฝรั่งเศลซาคาจาเวียภรรยาของเขา เธอมีคุณประโยชน์อย่างมากเพราะช่วยเป็นทั้งล่ามและผู้นำทาง ซาคาจาเวียได้กลับไปหาครอบครัว พี่ชายของเธอได้ขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่า เขาช่วยจัดหาม้าพร้อมทั้งแผนที่ของดินแดนทางตะวันตกที่จะต้องสำรวจให้ด้วย หากไม่ได้รับความช่วยเหลือซึ่งคาดไม่ถึงนี้จากซาคาจาเวียและพี่ชาย การสำรวจอาจไม่บรรลุผล

พระคัมภีร์พูดถึงคณะสำรวจที่ได้รับความช่วยเหลือที่ไม่คาดคิดเช่นกัน อิสราเอลส่งผู้สอดแนมเข้าไปในเมืองเยรีโค ซึ่งเป็นเมืองหนึ่งในดินแดนแห่งพันธสัญญา ราหับรับปากว่าจะชวนพวกเขาหลบหนีออกจากเมือง เพื่อแลกกับการคุ้มครองครอบครัวของเธอเมื่อเมืองเยรีโคล่มสลาย พระเจ้าทรงใช้เธอเพื่อเตรียมหนทางสู่ชัยชนะให้กับอิลราเอลในการเข้าไปยึดครอง และตั้งรกรากในแผ่นดินแห่งพันธสัญญา  คุณกำลังพบกับสภาวะท้าทายหรือเปล่า? จงระลึกว่าพระเจ้าสามารถประทานความช่วยเหลือจากแหล่งที่เราคาดไม่ถึง

ข้าแต่พระเจ้า ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงเป็นความช่วยเหลือในยามยากลำบากแก่ข้าพระองค์เสมอ ในพระนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน

แก้ไขล่าสุด (วันอังคารที่ 01 มกราคม 2013 เวลา 23:59 น.)

 
Share on Facebook
คำพยานชีวิต ผู้ที่ได้สัมผัสกับพระคุณพระเจ้า
Polls Zone
คุณอยากให้ประเทศไทยได้รับการแก้ไขปัญหาในด้านใดมากที่สุดจากพระเจ้า ?
 

Copyright © 2011 --- Server Christian Network All Rights Reserved.
Church in Thailand Network webmaster by Rewat thepchak
Email : info@rewat.org

www.rewat.org created with rewat.org